سنت واسطه گری ازدواج؛ از مساله شناسی تا توانمندسازی آموزشی (موردمطالعه: واسطه گری ازدواج در شهر مشهد)

واسطه­ گری ازدواج ازجمله فرآیندهای سنتی در تشکیل خانواده است که احیاء و تقویت آن از طریق توانمندسازی آموزشی واسطه­ گران، نقشی موثر در تسهیل ازدواج و پیشگیری از آسیب طلاق دارد. از آنجا که پیش ­نیاز توانمندسازی موثر، فهم دقیق مسائل و نیازهای واسطه ­گری است، پژوهش حاضر با بهره­ گیری از یک روش ترکیبی، مساله شناسی و نیازسنجی واسطه ­گری در شهر مشهد و نسبت ­یابی آن را با توانمندسازی آموزشی از دید متخصصان خانواده دنبال نموده است تا درنهایت بتواند مبتنی بر اطلاعات به دست آمده، یک صورت­بندی اولیه از الگوی توانمندسازی آموزشی واسطه ­گران ازدواج پیشنهاد دهد. اجرای گروه کانونی و به دنبال آن طراحی پرسشنامه­ محقق­ساخته و انجام پیمایش در میان ۶۰۰ نفر از ۹۹۶ تن از واسطه ­گران ازدواج، ما را به این نتیجه رساند که مسائل و نیازهایی از قبیل «آگاهی ­های عقیدتی و تعهدپذیری واسطین، توانایی در ارزیابی آمادگی ازدواج دختر و پسر ازلحاظ بلوغ اجتماعی و عاطفی، ارتباط موثر، مساله راستی آزمایی و...» بیشترین فراوانی را داشته ­اند. همچنین مصاحبه با متخصصان به منظور تدقیق نیازهای آموزشی و نسبت­یابی با توانمندسازی آموزشی، اولویت ­هایی از قبیل مهارت «کشف آمادگی و بلوغ فرد برای ازدواج، کفویت­شناسی، الگوهای تعارف (آشنایی دادن) طرفین در واسطه ­گری، مهارت برقراری ارتباط موثر و فن بیان و...» را برجسته نمود. درنهایت بر اساس جمع­ بندی این اطلاعات «الگوی توانمند­سازی واسطین در شهر مشهد در سه سطح مقدماتی، نیمه تخصصی و تخصصی» از سوی پژوهشگران ارائه شد.

کلیدواژه ها:

واسطه گران ازدواج ، نیازسنجی ، توانمندسازی ، آموزش