روش های نوین باروری از منظر فقهی، بایدها، نبایدها و پیامدها

فرزندان نعمت الهی بوده و کانون خانواده را گرم می سازند. برخی از زوجین به خاطر نارسایی هایی ازوجود این نعمت بزرگ بی بهره اند. اگر تا دیروز این خانواده ها از طریق تجدید فراش و یا فرزند خواندگیو راه هایی از این قبیل صاحب فرزند می شدند، امروزه به خاطر پیشرفت های چشمگیر علم پزشکی و ایجادروش های گوناگون کمک باروری، راه های فراوان دیگری فرا روی این خانواده ها قرار دارد. روش هایی ازقبیل رحم جانشین، باروری با اسپرم اهدایی، باروری با جنین اهدایی و. . . طبیعی است این روش ها به لحاظفقهی مباحثی را در پی داشته باشند، حکم تکلیفی این روشها که آیا جایزاند یا حرام و احکام وضعیمترتب بر این روش ها که نسبت، محرمیت و ارث این گونه فرزندان چگونه است، یکی از مهمترینموضوعات فقه معاصر به حساب می آید. در این نوشتار از بین مشکلات رایج ناباروری نویسندگان به سهمشکل لقاح داخل رحمی، نبود تخمک و اسپرم و نهایتا مشکل نبود اسپرم پرداخته، ضمن بهره گیری ازیافته های علمی، احکام فقهی اعم از تکلیفی و وضعی صورت های سهگانه را مورد نقد و بررسی قرار دادندو به این نتیجه رسیدند که روش های مزبور به خاطر این که راه حلهای متفاوتی نظیر لقاح آزمایشگاهی،اهدای جنین و اهدای اسپرم دارند، احکام متفاوتی خواهند داشت.

کلیدواژه ها:

ناباروری ، لقاح داخل رحمی ، نبود اسپرم ، نبود تخمک ، بانک جنین ، لقاح مصنوعی