نقد سندی و دلالی نزول آیات قرآن در کفر ابوطالب (ع)

جناب ابوطالب به مدت بیش از چهل سال، در سخت ترین فرازهای تاریخ حیات پیامبر (ص)،پیش و بعد از بعثت، حامی آن حضرت بوده است. ایشان در تفکر شیعه دارای ایمان و از جایگاهوالایی نزد اولیاء الاهی برخوردار است. لیکن به باور برخی از عالمان اهل تسنن، بدون ایمان بهآیین برادرزاده خویش از دنیا رفته است و این عقیده را در آثار ادبی، کلامی، حدیثی و تاریخی خودابراز داشت هاند. آن ها با توجه به بخشی از روایات که به تفسیر قرآن نیز را ه یافته، تلاش کرده اند تانزول برخی از آیات را بر کفر ابوطالب حمل نمایند. این مقاله در صدد آن است تا به نقد و بررسیاین دیدگاه تفسیری بپردازد.سوال اصلی پژوهش این است که چگونه می توان در برابر دیگاه برخی از مفسران اهل سنت، ازایمان ابوطالب دفاع کرد.در این بررسی، نویسنده با بهره گیری از روش تحلیل محتوا و جست وجو در منابع تفسیری،علوم قرآنی و روایی به دفاع از ایمان جناب ابوطالب بپردازد. بررسی ها نشان داد که بر پایه آیاتقرآن و روایت متقن، ایمان ابوطالب قابل تردید نیست و برخی احادیث درخصوص کفر ایشان ازاعتبار کافی برخوردار نیستند.

کلیدواژه ها:

قرآن ، منابع تفسیری ، ایمان ابوطالب ، حدیث