تجلی انسان کامل آخرالزمان در پرتو بلوغ اجتماعی از منظر قرآن کریم و عرفان اسلامی، با تاکید بر عوامل ایجابی ظهور

بلوغ اجتماعی با قدم سیر و سلوک فردی از مبدا ربوبی و منشا واحد شروع شده و به رشد مسئولیت های فکری و اخلاقی و همدلی در ایفای به عهد و وحدت هدف و صفات و قوانین ناشی از آن بار یافته و می تواند با مظهریت اسمای الاهی و آیینه تمام نمای حق تعالی به سوی حیات طیبه تداوم و استمرار یابد. تجلی انسان کامل، با یکی از مهم ترین مولفه های پیشاظهور یعنی بلوغ اجتماعی، تا حد قابل توجهی متاثر از رابطه علی و معلولی است. بنابراین بررسی آن در زمینه سازی ظهور انسان کامل آخرالزمان ضرورت می یابد. بی شک ظهور انسان کامل به صورت تکامل مجموعی و بنا به مشیت عادی، محصول قانون الهی سرنوشت و عنصر اختیار و نیز بازتاب سنت الهی شکران و کفران نعمت ها است به گونه ای که اعمال در مسیر تحقق آن تاثیرگذار و اهمال در واپس ماندگی و تاخر آن تاثیرپذیر خواهد بود. در این پژوهش ارزیابی مولفه های ایجابی بلوغ اجتماعی پیشاظهور از دیدگاه قرآن کریم و عرفان اسلامی با نگرش معرفت شناختی و به روش توصیفی تحلیلی و با استفاده از منابع کتابخانه ای، موردتوجه قرارگرفته است. نتایج حاصل از پژوهش بیانگر آن است که بین مولفه های ایجابی بلوغ اجتماعی و وقوع ظهور انسان کامل آخرالزمان رابطه همبستگی دوسویه و معناداری وجود دارد. بدین سان که رشد یافتگی در آراستن به علل ایجابی بلوغ اجتماعی بطور فزاینده ای موجبات تعجیل در ظهور را فراهم خواهد ساخت.

کلیدواژه ها:

انسان کامل ، آخرالزمان ، منجی گرایی ، زمینهسازی ، علل ظهور ، بلوغ اجتماعی