واکاوی موانع سیاست گذاری گردشگری در محیط های شهری استان گیلان

      محیط­ های شهری گیلان با جاذبه­های متنوع طبیعی، تاریخی و فرهنگی، استعداد فوق العاده­ای برای توسعه صنعت گردشگری دارد، اما علی رغم سیاست­گذاری­ها و برنامه­­ریزی­های گردشگری، در این عرصه نتوانسته توسعه یابد. در این راستا، هدف پژوهش حاضر واکاوی موانع سیاست­گذاری گردشگری در محیط­های شهری گیلان است. روش تحقیق به صورت کیفی و کمی، و با استفاده تئوری زمینه­ای و مدل FARAS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته شد. جامعه آماری نیز متخصصان در حوزه مطالعات شهری و گردشگری است، که بر اساس نمونه­گیری هدفمند تعداد ۲۰ نفر به عنوان جامعه نمونه انتخاب شدند. طبق مدل تئوری زمینه­ای، موانعی از جمله: عدم بهره­گیری از نیرو­های متخصص، بازاریابی نامناسب، تقلید از الگو­های ناسازگار با محیط­های شهری، مشکلات زنجیره ارائه خدمات گردشگری، مشکلات نظام اداری و خط مشی، عدم مدیریت یکپارچه گردشگری در بین سازمان­های مرتبط، عدم مطلوبیت زیرساخت­ها و زیربناهای فیزیکی، عدم بهره­گیری از نیرو­های متخصص را استخراج شد، که با استفاده از مدل آراس فازی، به ترتیب موانع عدم مدیریت یکپارچه گردشگری در بین سازمان­های مرتبط با مقدار وزن ۴۹۰/۰، مشکلات نظام اداری و خط مشی با مقدار وزن ۴۸۸/۰، تقلید از الگو­های ناسازگار با محیط­های شهری با مقدار وزن ۴۷۷/۰، مشکلات زنجیره ارائه خدمات گردشگری و عدم مطلوبیت زیرساخت­ها و زیربناهای فیزیکی با مقدار وزن ۴۶۷/۰، بازاریابی نامناسب با مقدار وزن ۴۶۳/۰، عدم بهره­گیری از نیرو­های متخصص با مقدار وزن ۴۵۸/۰، بیشترین و کمترین میزان اهمیت را به خود اختصاص داده ­اند.

کلیدواژه ها:

سیاست گذاری ، گردشگری ، محیط های شهری ، گیلان