مطالعه حوزه جغرافیایی و گستره تاریخی سنگ قبور دوران اسلامی ایران از منظر فرمی

سنگ قبور موجود در گورستانها، یکی از مهمترین داده های فرهنگی بشری در طول دوران اسلامی بوده که در سایر حوزه های فرهنگی و مناطق مختلف ایرانزمین به صورت بارزی خودنمائی میکنند. این آثار چه از منظر فرم و شکل ظاهری و چه به لحاظ نقوش و کتیبه های متنوع قرار گرفته بر روی آنها، دانسته های ارزشمندی را در ارتباط با فرهنگ و اعتقادات جامعه در دل خود پنهان دارند. مقاله پیش رو به روش «میدانی و اسنادی» و شیوه پژوهشی توصیفی - تحلیلی و تاریخی؛ با هدف بررسی فرم شناسی سنگ قبرهای گورستانهای دوران اسلامی ایران و چرایی پراکنش مکانی و زمانی این دسته از آثار قدسی و هنری در حوزه های فرهنگی متفاوت صورت پذیرفته و در این راستا اهداف زیر را دنبال میکند:-۱ طبقه بندی و گونه شناسی سنگ قبور دوران اسلامی ایران -۲ شناسایی بازه زمانی و مکانی سنگ قبور بر اساس نوع فرم آنهابررسیها و مطالعات صورت گرفته نشان میدهد که هر کدام از سنگ قبور نوع: افراشته، صندوقی، گهواره ای، قوچ سنگی، شیر سنگی، اسب سنگی، محرابی، مطبق و ساده، ضمن برخی اشتراکات مکانی و زمانی، متعلق به یک جغرافیا و بازه زمانی خاص بوده که سایر عوامل تاریخی، اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی، اعتقادی و... در این امر دخیل بوده اند.

کلیدواژه ها:

گورستان ، سنگ قبر ، دوران اسلامی ، فرم ، گستره تاریخی ، جغرافیا