آثار اعتقاد به وعده رزق خداوند در مورد فرزند آوری با توجه به آیات ۳۱ سوره اسرا و ۱۵۱ سوره انعام

فرزند یکی از نعمات بزرگ خداوند است. اصیل ترین عاطفه ای که انسان درون خود احساس می کند، عاطفه پدر و مادر نسبت به فرزندان است؛ اما گاه انسان به دلیل فراموشی اصل زندگی و هدف والای آن و غفلت از یاد خداوند، دچار کجرویهایی می شود که این انحرافات باعث قساوت قلب او شده و این سنگدلی به حدی می رسد که به ناتوان ترین موجود رحم نمی کند و آن کس که از او امید ترحم و کمک می رود، به جای دفاع و اهتمام به تربیت و پرورش، انگشتان قساوت بار خود را به گلوی نازک طفل معصومی فرو می برد یا در چاهی می افکند یا برای بتهای دروغین قربانی می کند یا با خوراندن و تجویز دارو برای مادر آن را سقط می کند و از بین می برد. اینها شیوه اعراب جاهلی و جاهلیت مدرن عصرحاضر است که با جگرگوشه خود اینچنین معامله می کرد و اسلام با چنین عمل ننگین به شدت مبارزه و مقابله کرد. متاسفانه اکنون در عصر حاضر نیز افرادی به جهت ترس از فقرو مسائل اقتصادی دست به چنین عمل زشتی می زنند و فرزند خود را قربانی بت های فکری و از خود ساخته خویش می کنند که همگی از ایمان کم نسبت به خداوند نشئت می گیرد.

کلیدواژه ها:

قرآن کریم ، فرزندآوری ، رزق و روزی ، جنین کشی ، جاهلیت معاصر.