بررسی کاربری اراضی با روش شی گرا و ارتباط آن با دمای سطح زمین با الگوریتم های تک باندی و پنجره مجزا (مطالعه موردی:شهر ساوجبلاغ)

در پژوهش حاضر به ارتباط کاربری اراضی با دمای سطح زمین شهرستان ساوجبلاغ پرداخته شده است. بدین منظور از تصاویرماهواره ای لندست (TM-OLI) سال های (۲۰۰۰-۲۰۱۸) استفاده شد. ابتدا تصاویر مربوطه اخذ و پیشپردازشها لازم اعمال شد. سپس طبقه بندی با استفاده از روش شیءگرا و الگوریتم نزدیک ترین همسایگی صورت گرفت و دمای سطح زمین با الگوریتم پنجرهمجزا و تک باندی استخراج شد. نتایج نشان داد زمین بایر در سال های ۲۰۰۰ و ۲۰۱۸ به ترتیب، ۴۵-۴۴ (درجه سانتی گراد)، به دلیل ظرفیت بالای جذب گرما دارای بیشترین دما می باشند و کاربری مناطق آبی در سال ۲۰۰۰ و ۲۰۱۸ به ترتیب، دمای ۲۹-۳۰ (درجه سانتی گراد) را به خود اختصاص داده اند که آب گرمای بیشتری را دفع و دارای دمای پایین تری می باشد. با توجه به نتایجپژوهش می توان گفت ارتباط قوی بین کاربری اراضی و دمای سطحی زمین وجود دارد.

کلیدواژه ها:

تصاویر لندست ، طبقه بندی شیءگرا ، کاربری اراضی ، دمای سطح زمین ، ساوجبلاغ