پایایی و روایی آزمون انتظارات و پرسش نامه رفتار اجتماعی در نمونه ای از کودکان و نوجوانان ایرانی

سال انتشار: 1385
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 256

فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_ICSS-8-2_001

تاریخ نمایه سازی: 24 آذر 1400

چکیده مقاله:

هدف: در این مطالعه روایی و پایایی آزمون انتظارات و پرسش نامه رفتار اجتماعی در دو نمونه بالینی و غیربالینی از کودکان و نوجوانان سنجیده شد. روش: پس از ترجمه (مستقیم و معکوس) پرسش نامه رفتار اجتماعی و تعیین روایی صوری ترجمه، روایی و پایایی آزمون انتظارات (آزمون تصویری) و پرسش نامه رفتار اجتماعی با توجه به شاخص های بین فرهنگی سنجیده شد. آزمودنی های این پژوهش ۵۴ نفر در فاصله سنی ۱۷-۴ سال  بودند که ۲۸ نفر آنها از مراجعان متوالی به درمانگاه کودک و نوجوان بیمارستان روزبه دانشگاه علوم پزشکی تهران و ۲۶ نفر از مراجعان متوالی به درمانگاه دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران انتخاب شدند. کلیه مراجعان به وسیله فوق تخصص روانپزشکی کودک و نوجوان معاینه شدند. سپس تشخیص ها به کمک نتایج (K-SADS) تایید شد. پرسش نامه رفتار اجتماعی به وسیله والد تکمیل و آزمون انتظارات برای کودک اجرا شد. یافته ها: در اکثر موارد مربوط به آزمون انتظارات، پایایی میان آزمونگران، α بالاتر از ۹ را نشان داد. در اکثر نمرات و شاخص های مربوطه حساسیت هر دو آزمون پایین بود، اما ویژگی برخی شاخص ها در هر دو مورد بسیار خوب (۸۰ درصد و بالاتر) به دست آمد. ارتباط برخی نمرات و شاخص های هر دو آزمون بسته به نوع اختلال روانپزشکی در هر یک از گروه ها چشمگیر بود. نتیجه گیری: حساسیت هر دو پرسش نامه برای کشف سوابق کودک آزاری جنسی و جسمی، خشونت خانوادگی و استرس پس از رویداد آسیب زا کم بود. بررسی و تحقیق در مورد عوامل فرهنگی موثر در برداشت و تفسیر کودکان از رویدادهای آزاردهنده و آسیب زا و ارتباط آنها با ابزارهای استفاده شده ضروری می باشد.   

نویسندگان

زهرا شهریور

Department of Psychiatry, Faculty of Medicine, Tehran University of Medical Sciences, Tehran, Iran.

جواد علاقبندراد

گروه روانپزشکی دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران.

مریم کوشا

گروه روانپزشکی دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی گیلان، گیلان، ایران.

بهنوش دشتی

پژوهشکده علوم شناختی، تهران، ایران.

میترا سپاسی

دانشگاه الزهرا، تهران، ایران.

زهرا امینی پور

دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران.