کارکردهای اجرایی در کودکان با و بدون اختلال هماهنگی رشدی

هدف: پژوهش حاضر کارکردهای اجرایی شامل سازمان دهی، تصمیم گیری- برنامه ریزی و بازداری را در کودکان دارای اختلال هماهنگی رشدی بررسی می کند. روش: در این پژوهش مقطعی – تحلیلی، ۶۰ دانش آموز مقطع ابتدایی در دو گروه ۳۰ نفره با اختلال هماهنگی رشدی (بر اساس DSM-IV) و میانگین سنی ۲/۸  سال و گروه عادی با میانگین سنی ۵/۸ سال بر اساس نمونه گیری تصادفی انتخاب و مقایسه شدند. برای به دست آوردن داده ها، از آزمون های توانایی حرکتی پایه، آزمون عصبی روان شناختی و شخصیتی کولیج و همین طور آزمون هوش ماتریس های رنگی ریون استفاده شد. داده ها با آزمون t مستقل تحلیل شدند. یافته ها: این کودکان در کارکردهای اجرایی سازمان دهی و تصمیم گیری- برنامه ریزی با گروه عادی تفاوت داشتند، ولی در زمینه کارکرد بازداری هیچ تفاوت معناداری مشاهده نشد. نتیجه گیری: با توجه به یافته های فوق می توان برای کاهش نارسایی کارکردهای اجرایی، راهبردهای زیر را پیشنهاد نمود: تاکید بر کار شخصی و اضافی خارج از مدرسه؛ استفاده از ابزارهای برنامه ریزی مثل ساعت، تقویم و رایانه؛ تاکید بر آموزش مهارت های تفکر و حل مسئله؛ و استفاده از داروهای محرک روانی.