اثر تصویرسازی و تکرار بر حافظە کاذب

هدف: بررسی اثر تصویرسازی ذهنی و تکرار بر حافظه کاذب دانش آموزان پایه سوم ابتدایی. روش: پژوهش از نوع آزمایشی (پیش آزمون- پس آزمون) بود. برای بررسی حافظه کاذب، ۴۵ دانش آموز پایه سوم ابتدایی که با روش نمونه گیری تصادفی خوش های چندمرحله ای انتخاب شده بودند با استفاده از روشی که گنسالویس و پالر (۲۰۰۰) ابداع کرده بودند، مورد آزمون قرار گرفتند. یافته ها: روش های آماری تحلیل کوواریانس و آزمون t نشان داد که تصویرسازی ذهنی به طور معناداری باعث افزایش میانگین نمره های بازشناسی کاذب شده است (P>۰/۰۱). علاوه بر این، میانگین نمره های بازشناسی کاذب دو گروه کنترل و تکرار در پس آزمون (در مقایسه با پیش آزمون) کاهش چشمگیری داشت. همچنین میانگین نمره های بازشناسی صحیح هر سه گروه(کنترل، تصویرسازی ذهنی و تکرار) در پس آزمون نسبت به پیش آزمون کاهش معناداری نشان داد(P>۰/۰۵).  نتیجه گیری: براساس چارچوب پایش منبع، تصویرسازی ذهنی، نوعی بازنمایی در ذهن ایجاد میکندکه بسیار شبیه بازنمایی مربوط به تصاویر دیده شده است و این افزایش شباهت در بازنمایی ها، مسئول افزایش حافظه کاذب برای تصاویر دیده نشده است

کلیدواژه ها:

Imagery ، Repetition ، False Memory ، تصویرسازی ذهنی ، تکرار ، حافظه کاذب