ارتباط بین نظریه ذهن (قصدمندی) و زبان در کودکان نرمال با استفاده از پارادیم اشکال متحرک

سال انتشار: 1391
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 190

فایل این مقاله در 8 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_ICSS-14-1_002

تاریخ نمایه سازی: 24 آذر 1400

چکیده مقاله:

هدف: نظریه ذهن به عنوان توانایی فهم حالات ذهنی دیگران تعریف می شود. یکی از حوزه های اصلی نظریه ذهن قصدمندی است. هدف این مطالعه بررسی ارتباط بین نظریه ذهن (قصدمندی) و توانایی زبانی با استفاده از پارادایم اشکال متحرک می باشد. روش: شصت کودک ۷ تا ۹ ساله بدون سابقه بیماری روان پزشکی بر اساس مصاحبه با والدین آن ها در این مطالعه شرکت کردند. شرکت کنندگان به وسیله پارادایم اشکال متحرک مورد بررسی قرار گرفتند سپس پاسخهای آنها ثبت و بر اساس سطوح و درستی توصیفات و طول عبارات نمره گذاری شدند. توانایی کلامی آنها نیز با استفاده از خرده مقیاس های کلامی آزمون هوش وکسلر بررسی شد و در نهایت آنالیزهای آماری به وسیله روش ضریب همبستگی R اسپیرمن انجام شد. یافته ها: آنالیزهای آماری نشان داد که ارتباط معنادار ضعیفی بین نظریه ذهن و توانایی زبانی بدست آمده است. ارتباط بین نمرات قصدمندی، درستی پاسخ ها و طول عبارات از تکالیف نظریه ذهن و نمره کل هوش به ترتیب r=۰/۲۱،r=۰/۱۶ و r=۰/۱ بوده است. نتیجه گیری: با توجه به یافته ها می توان نتیجه گرفت که نظریه ذهنی که بوسیله پارادایم اشکال متحرک مورد بررسی قرار می گیرد با توانایی زبانی ارتباط شعیفی دارد.

نویسندگان

مهدی تهرانی دوست

Associate Professor of Psychiatry,Tehran University of Medical Science, Institute for Cognitive Sceince Studies, Tehran, Iran.

آذر محمدزاده

M.A. in cognitive science, Institute for Cognitive Science Studies, Tehran, Iran.

آناهیتا خرمی نبارکی

Ph.D student of neuroscience, Institute for Cognitive Science Studies, Tehran, Iran.