توانایی بازشناسی حالت های هیجانی چهره در افراد مبتلا به اختلال وسواسی - جبری و همتایان بهنجار

هدف: ابراز هیجان از طریق حالات چهره به عنوان یکی از روش های موثر ارتباط و تعامل غیر کلامی از زمان چارلز داروین به شش هیجان پایه تقسیم شده است، با این اعتقاد که در اکثر جوامع و فرهنگ ها مشابه اند؛ این شش هیجان عبارتند از شادی، غم، ترس، خشم، بیزاری و تعجب. تحقیقات فراوان نشان دهنده اختلال بازشناسی حالات هیجانی چهره در اختلالات روانی است. فرضیه تحقیق حاضر که به شیوه علی- مقایسه ای انجام گرفت، وجود تفاوت معناداری در بازشناسی حالات هیجانی چهره بین افراد مبتلا به اختلال وسواسی  جبری و همتایان بهنجار آنها بود. روش: برای جمع آوری داده ها، از نسخه رایانه ای آزمون تصاویر هیجانی چهره اکمن و فرایزن (۱۹۷۶) استفاده شد. جامعه آماری تحقیق متشکل از نمونه های در دسترس مبتلایان به اختلال وسواسی- جبری به تشخیص روان پزشکان و روان شناسان بالینی در دسترس بود. تعداد آزمودنیها در دو گروه کنترل و آزمایش ۳۰ مرد و ۳۰ زن و مجموعا ۶۰ نفر بودند. تحلیل نتایج با استفاده از مانوا انجام گرفت و در صورت وجود تفاوت معنادار از آزمون تعقیبی بنفرونی استفاده شد. یافته ها: بر اساس ۰۵/P≥۰ تفاوت معناداری در نتایج دو گروه دیده نشد و فرضیه تحقیق رد گردید. نتیجه گیری: یافته های پژوهش نشان م یدهد که تفاوت مهمی در بازشناسی حالات هیجانی چهره بین افراد مبتلا به اختلال وسواس- جبری و همتایان بهنجار آنها وجود ندارد

کلیدواژه ها:

Facial Emotional Expressions Recognition ، Six Basic Facial Emotional Expressions ، Obsessive-Compulsive Disorder ، بازشناسی حالت های هیجانی چهره ، شش هیجان پایه ، اختلال وسواسی جبری