تاثیر اینرسی سازمانی از طریق نوآوری باز و نو آوری کسب و کار بر عملکرد شرکت (مطالعه ای در شرکت پارس سوئیچ)

هدف از این پژوهش بررسی تاثیر اینرسی سازمانی از طریق نوآوری باز و نوآوری کسب و کار بر عملکرد شرکت در شرکت پارس سوئیچ می باشد. این پژوهش از لحاظ هدف کاربردی و از نوع توصیفی- تحلیلی، به شیوه پیمایشی با رویکرد علی است. جامعه آماری پژوهش حاضر، شامل کارکنان شرکت پارس سوئیچ در استان زنجان می باشد که تعداد آنها ۵۰۴ نفر می باشد و نمونه آماری ۲۱۷ نفر است که با استفاده از فرمول کوکران و به روش تصادفی ساده انتخاب شده است. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه استاندارد مرادی و همکاران (۲۰۲۱)، می باشد و روایی به شکل صوری و روش تحلیل عاملی با شاخص KM۰ و همچنین پایایی آنها با گزارش ضریب آلفای کرونباخ کل (۰/۸۶۰) مورد تایید قرار گرفت. در تحلیل داده ها از روشهای آمار توصیفی و استنباطی استفاده شد، که در تحلیل های توصیفی از نرم افزار spss نسخه ۲۱ و در بخش تحلیل های استنباطی و آزمون فرضیه های پژوهش هم از معادلات ساختاری و نرم افزار لیزرل ۸/۸ استفاد شد. نتایج پژوهش با استفاده از تکنیک تحلیل مسیر نشان می دهند که اینرسی سازمانی بر نوآوری باز و نوآوری مدل کسب و کار تاثیر معناداری دارد همچنین اینرسی سازمانی از طریق نوآوری باز و نوآوری مدل کسب و کار بر عملکرد شرکت تاثیر معناداری دارد همینطور نوآوری باز بر نوآوری مدل کسب و کار و عملکرد شرکت تاثیر معناداری دارد و نوآوری مدل کسب و کار بر عملکرد شرکت تاثیر معناداری دارد و در نهایت نوآوری باز از طریق نوآوری مدل کسب و کار بر عملکرد شرکت تاثیر معناداری دارد و در پایان با توجه به نتایج پژوهش پیشنهادات کاربردی ارائه شده است.

کلیدواژه ها:

اینرسی سازمانی ، نوآوری باز و نوآوری کسب و کار ، عملکرد شرکت