اثر بخشی واقعیت درمانی بر سبک دلبستگی معتادین تحت درمان با متادون در شهر تهران

هدف از انجام پژوهش حاضر تعیین اثربخشی واقعیت درمانی بر تحمل پریشانی و سبک دلبستگی معتادین تحت درمان با متادون در شهر تهران بوده است. طرح پژوهش از نوع مطالعات نیمه تجربی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بوده است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه مراجعه کنندگان به کلینیک های ترک اعتیاد منطقه ۴ شهر تهران در سال ۱۳۹۷-۹۸ بود که از این میان ۳۰ نفر به عنوان نمونه با روش نمونه گیری دردسترس انتخاب شدند و به طور تصادفی در دو گروه ۱۵ نفری آزمایش و کنترل قرار گرفتند. هر دو گروه به پرسشنامه پرسشنامه سبک دلبستگی کولینز و رید ( RAAS ) در دو مرحله پیش آزمون و پس آزمون پاسخ دادند. و گروه آزمایش آموزش واقعیت درمانی را به مدت ۸ جلسه هفته ای ۱ جلسه دریافت نموده اند. داده های جمع آوری شده به وسیله آزمون کوواریانس تجزیه و تحلیل شدند. نتایج نشان داد که در مرحله پس آزمون بین، سبک اضطرابی و سبک نزدیک بودن گروه آزمایش با گروه کنترل تفاوت معناداری وجود داشت. پس می توان نتیجه گرفت که آموزش واقعیت درمانی بر سبک دلبستگی معتادین تحت درمان با متادون تاثیر گذار بوده است.

کلیدواژه ها:

واقعیت درمانی ، سبک دلبستگی ، معتادین تحت درمان با متادون