پیش بینی اضطراب ناشی از شیوع کرونا ویروس بر اساس ویژگی های شخصیتی، پریشانی روانشناختی و سبک های دلبستگی در نوجوانان

هدف از این پژوهش بررسی پیش بینی اضطراب ناشی از شیوع کرونا ویروس بر اساس ویژگی های شخصیتی، پریشانی روانشناختی و سبک های دلبستگی در نوجوانان بود. روش پژوهش کمی و از نوع همبستگی است. در این پژوهش جامعه آماری پژوهش کلیه دانش آموزان دختر دوره دوم متوسطه شهر تهران در سال تحصیلی ۱۳۹۹-۱۴۰۰ بودند. حجم نمونه ۱۵۰ نفر از این افراد بر اساس فرمول پلنت از تاپاکینگ و همکاران ۲۰۰۷ و به شیوه نمونه گیری در دسترس (داوطلبانه آنلاین) انتخاب و به مقیاس اضطراب بیماری کرونا CDAS علی پور و همکاران ۱۳۹۸ ، سیاهه تجدید نظر شده پنج عامل شخصیت (NEO-PI-R) کاستا و مک کری ۲۰۰۸ پرسشنامه پریشانی روانشناختی کسلر K-۱۰ کسلر و همکاران ۲۰۰۳ و مقیاس سبک های دلبستگی بزرگسالان AAS کولینز و رید ۱۹۹۰ پاسخ دادند. داده های جمع آوری شده با استفاده از ضریب همبستگی روانشناختی و سبک های دلبستگی با اضطراب کرونا رابطه معناداری وجود دارد P>۰/۰۱ نتایج تحلیل رگرسیون چندگانه نیز آشکار کرد که ۷۳/۳ درصد اضطراب کرونا ویروس به وسیله ویژگی های شخصیتی، پریشانی روانشناختی و سبک های دلبستگی تبیین می شود. یافت ههای این پژوهش نشان می دهد که ویژگی های شخصیتی، پریشانی روانشناختی و سبک های دلبستگی نقش مهمی در پیش بینی اضطراب کرونا ویروس دارند

کلیدواژه ها:

اضطراب کرونا ، ویژگی های شخصیتی ، پریشانی روانشناختی ، سبک های دلبستگی