تحلیل استقرار شهر الکترونیک در شیراز و اولویت بندی عوامل موثر بر آن با تکیه از AHP

گسترش فن آوری اطلاعات و ارتباطات در جهان و در نتیجه پیدایش ابزارهای ارتباطی و اطلاع رسانی نوین، گونه های جدیدی از نحوه مدیریت شهر را پدید آورده است و با توجه به روند تحولات شهرها و تغییرات ماهوی در پدیده های شهری می توان شهر الکترونیک را واقعیت انکارناپذیر دانست. با توجه به اهمیت تحقق شهر الکترونیک، منظور اصلی پژوهش حاضر اولویت بندی عوامل موثر بر تحقق شهر الکترونیک در شهر شیراز می باشد. نوع پژوهش به لحاظ ماهیت توصیفی-تحلیلی و به لحاظ هدف، کاربردی است. از طریق مطالعات اسنادی-کتابخانه ای برخی داده های اولیه ی پژوهش فراهم گردید و در مرحله بعد از طریق تکنیک دلفی و نظرسنجی از متخصصین، کارشناسان و مطلعین محلی عوامل و ابعاد مختلف تحقق شهر الکترونیک در شهر شیراز تعیین گردید. و ۵۳ متغیر موثر در تحقق شهر الکترونیک شیراز مشخص و کلیه ی عوامل تعیین شده، در قالب چهار بعد، خوشه بندی شدند. شش متغیر در قالب «بعد قانونی-سیاست گذاری»، ۱۳ متغیر در قالب بعد «ساختاری-مدیریتی»، هفت متغیر در قالب بعد «رفتاری عملکردی» ودر نهایت ۹ متغیر در قالب بعد و شرایط «زمینه ای» خوشه بندی گردید. پس از تشکیل ساختار درختی ابعاد و متغیرهای موثر بر تحقق شههر الکترونیک از طریق AHP الویت بندی شدند. یافته های پژوهش نشان داد که ابعاد زمینه ای-زیرساختی قانونی-سیاستذذاری، مدیریتی-ساختاری و رفتاری-عملکردی به ترتیب با کسب امتیاز ۰.۳۶۸، ۰.۲۹۴، ۰.۲۸۶، ۰.۱۳۲ در تحقق شهر الکترونیک شیراز تاثیر بیشتری دارند

کلیدواژه ها:

شهر الکترونیک ، فرآیند تحلیل سلسله مراتبی AHP ، شیراز