مقایسه دشواری در تنظیم هیجان، خودمهارگری و سرسختی در همسران مردان با و بدون ابتلا به مواد افیونی

سوءمصرف مواد از شایع ترین اختلالات روانی است. عوارض ناشی از این اختلال نه تنها فقط مربوط به فرد مصرف کننده می باشد، بلکه همسر و سایر افراد خانواده وی را تحت تاثیر قرار می دهد. پژوهش حاضر با هدف مقایسه دشواری در تنظیم هیجان، خودمهارگری و سرسختی در همسران مردان با و بدون ابتلا به مواد افیونی انجام گرید. روش پژوهش حاضر از نوع علی مقایسه ای بود. جامعه آماری این پژوهش عبارتند از کلیه همسران مردان با و بدون ابتلا به مواد افیونی شهر رشت در سال ۱۳۹۹ می باشد. برای تعیین حجم نمونه از روش نمونه گیری در دسترس استفاده شده است افراد عادی با استفاده از همتاسازی مشخص شدند نمونه آماری شامل ۱۲۰ نفر از همسران مردان با و بدون ابتلا به مواد افیونی هستند. ابزار پژوهش شامل پرسش نامه دشواری در تنظیم هیجان گراتز و روئمر (۲۰۰۴)، خودمهارگری تانجی (۲۰۰۴) و سرسختی کیامرثی، نجاریان و مهرابی زاده هنرمند (۱۳۷۷) بود. برای تجزیه و تحلیلی اطلاعات به دست آمده با استفاده از روش تحلیل واریانس چند متغیری و آزمون t مستقل تحلیل شد. نتایج نشان داد بین میانگین راهبردهای تنظیم شناختی هیجان خودمهارگری و سرسخت تفاوت جود دارد. دربین دو گروه تفاوت معنی داری وجود دارد. تحلیل هر یک از متغیرهای وابسته نشان می دهد که: بین دو گروه از نظر نشخوارگری (F=۷/۶۵؛ df=۱؛ P=۰/۰۰۸)، تمرکز مجدد بر برنامه ریزی (F=۳۰/۹۵؛ df=۱؛ P=۰/۰۰۰)، و ملامت دیگران (F=۴۲/۵۵؛ df=۱؛ P=۰/۰۰)، تفاوت معنی داری وجود دارد. اما بین دو گروه از نظر سایر متغیرها تفاوت معنی داری وجود ندارد. میانگین خودمهارگری در همسران مردان با ابتلا به مواد افیونی به طور معنی داری کمتر از میانگین در عادی می باشد (t=۹/۲۴؛ P=۰/۰۱). میانگین سرسختی در همسران مردان با ابتلا به مواد افیونی به طور معنی داری کمتر از میانگین در عادی می باشد (t=-۲/۴۵؛ P=۰/۰۱).

کلیدواژه ها:

مواد افیونی ، دشواری در تنظیم هیجان ، خودمهارگری ، سرسختی