بررسی تاثیر سولفات های فلزی بر مقاومت مکانیکی بتن ژئوپلیمری حاوی زئولیت و الیاف پلی پروپیلن

تخریب سازه های بتنی در محیط سولفات پدیده ای شناخته شده است. سولفات ها با نفوذ در ساختار بتن موجب کاهش عملکرد مکانیکی بتن می گردد .ساختار بتن و نوع آن پارامتر مهمی در مقابله با حمله سولفات می باشد . بتن های ژئوپلیمری مقاومت بسیار خوبی در مقابله با سولفاته ها از خود نشان می دهند اما در ساختار آن نیز به خاطر وجود منافذ و تاثیر سولفاته ها منجر به انبساط ، ترک خوردگی و کاهش مقاومت می شود. استفاده از پوزولان ها مانند زئولیت ،خاکستر بادی ، بخار سیلیس ،و خاکستر پوسته برنج می توانند مقاومت سولفات بتن را بهبود ببخشند. در پژوهش های زیادی تاثیر الیاف پلی پرو پیلن و مقاوم بودن آن در برابر محیط های سولفاتی به اثبات رسیده است . در این آزمایش مقادیر مختلفی از زئولیت را در درصد های صفر، ۵، ۱۰ و ۱۵ درصد وزنی مواد سیمانی و الیاف پلی پروپیلن به میزان های صفر ، ۰.۰۵، ۰.۱ و ۰.۲ درصد حجمی مواد سیمانی مورد استفاده قرار گرفتند .در استفاده تومان مصرف الیاف پلی پرو پیلن و زئولیت بالاترین مقاومت فشاری به میزان ۶۴۶ کیلوگرم بر سانتی متر مربع با مصرف ۱۰درصد وزنی زئولیت به همراه ۰.۱ درصد حجمی الیاف پلی پرو پیلن بدست آمد .تاثیر محیط سولفاته به میزانی بود که موجب کاهش مقاومت این درصد استفاده از مواد به مقدار ۶۴۱.۲ کیلوگرم بر سانتی متر مربع بوده است . تاثیر این محیط بر مقاومت کششی نیز مشابه مقاومت فشاری بوده است به صورتی که مقاومت کششی را از ۴۸.۴۶ کیلوگرم بر سانتی متر مربع به ۴۱.۵۳ کیلوگرم بر سانتی متر مربع رسانیده است.قرار گیری نمونه ها در محیط سولفاته میزان جذب آب را در بتن افزایش خواهد داد.

کلیدواژه ها:

سولفات ، مقاومت فشاری ، مقاومت کششی ، الیاف پلی پرو پیلن ، زئولیت ، جذب آب