کنش گفتاری درخواست: مقایسهی فارسیزبانان و فارسیآموزان

این مقاله به مقایسه­ی میزان و نوع راهبردهای مستقیم، غیرمستقیم، و تعدیل­های حاشیه­ای بهکار رفته توسط فارسی­زبانان و فارسی­آموزان در کنش­ گفتاری درخواست،­ در بافت­های مختلف (با در نظر گرفتن میزان رسمیت، میزان آشنایی با مخاطب، و اهمیت موضوع درخواست) می­پردازد.داده­های این پژوهش، از طریق آزمون تکمیل گفتمان و مشاهده­ی مستقیم گردآوری شده­ است. ۸۰ فارسی­زبان و ۸۰ فارسی آموز ۲۰ تا ۳۰ ساله در دو سطح زبانی در این آزمون شرکت کردند. نتایج نشان دادند که رابطه­ی معناداری بین میزان رسمیت و اهمیت موضوع درخواست، و میزان استفاده از تعدیل­های حاشیه­ای در درخواست­های زبان­آموزان­ وجود ندارد. البته زبانآموزان، بسته به میزان آشنایی با مخاطب، از تعدیل های حاشیه­ای استفاده می کنند. این در حالی است که فارسی­زبانان، بسته به هر سه متغیر، عملکرد متفاوتی دارند و این نشان­دهنده­ی آن است که فارسی­آموزان از راهبردهای متناسب با موقعیتهای مختلف آگاهی ندارند. از یافته های این پژوهش در زمینه ی آموزش زبان فارسی به این صورت می توان بهره برد که مواد درسی و نیز فعالیتهای کلاسی باید به نحوی باشند که فارسی­آموزان را برای موقعیت­های گوناگون آماده کنند تا در مواقع لزوم بتوانند از راهبردهای مناسب بهرهگیری نمایند.

کلیدواژه ها:

توانش منظورشناختی ، درخواست ، درخواست مستقیم ، درخواست غیرمستقیم ، تعدیل حاشیه ای (درونی/ بیرونی)