جهت گیری های انگیزشی و پیشرفت تحصیلی فارسی آموزان عربی زبان

انگیزش از جمله عواملی است که می تواند در فرایند زبان آموزی، نقشی موثر و قابل بررسی داشته باشد. ازاین رو، پژوهش حاضر به بررسی رابطه­ی بین جهت­گیری­های انگیزشی با پیشرفت تحصیلی عربی­زبانان در یادگیری زبان فارسی به­عنوان زبان دوم پرداخته است. نمونه­ی آماری پژوهش شامل ۶۴ فارسی­آموز از مرکز آموزش زبان فارسی دانشگاه بین­المللی امام خمینی(ره) بوده است. ابزار گردآوری داده ها پرسش­نامه­ی مقیاس جهت­گیری­های انگیزشی زبان نولز و همکاران (۲۰۰۰) و میانگین نمرات آزمون­های چهار مهارت زبانی (خواندن، شنیدن، نگارش، و مکالمه) می ­باشد. پس از تکمیل پرسش­نامه ها توسط فارسی آموزان، داده­های به دست آمده با استفاده از آزمون­های آماری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و نتایج پژوهش نشان داد که در یادگیری فارسی به­عنوان زبان دوم، بین انگیزش درونی و مولفه­های آن با پیشرفت تحصیلی رابطه­ی مثبت و معناداری وجود دارد. همچنین، بین بی­انگیزشی و پیشرفت تحصیلی، رابطه­ی منفی و معنادار وجود دارد، اما بین انگیزش بیرونی و پیشرفت تحصیلی رابطه­ی معناداری مشاهده نشد. علاوه بر این، نتایج تحلیل رگرسیون چند متغیره نشان داد که عامل انگیزش درونی بیشترین سهم را در پیش­بینی پیشرفت تحصیلی فارسی­آموزان عربی زبان غیرایرانی دارد. نتایج پژوهش حاضر گویای اهمیت و تاکید بر افزایش انگیزش درونی فارسی­آموزان در کلاس­های درس و نیز در منابع­ آموزشی می­باشد که این به نوبه­ی خود پیشرفت تحصیلی فارسی­آموزان را نیز به همراه خواهد داشت.

کلیدواژه ها:

جهت گیری های انگیزشی ، پیشرفت تحصیلی ، انگیزش درونی ، انگیزش بیرونی ، بی انگیزشی