اثر نوع ماده لیگنوسلولزی و نانورس بر خواص فیزیکی، مکانیکی و مورفولوژیکی چندسازه چوب پلاستیک

در این تحقیق با استفاده از ذرات کاه گندم و برنج، ذرات نانورس، پلی­پروپیلن و جفت کننده، چوب – پلاستیک ساخته شد و خواص فیزیکی و مکانیکی آن مورد ارزیابی قرار گرفت. مقدار مصرف ماده زمینه پلاستیکی(پلی­پروپیلن) ۶۰ درصد وزنی و ماده لیگنوسلولزی ۴۰ درصد وزنی در نظر گرفته شد. میزان نانورس اضافه شده در سه سطح ۰، ۲ و ۴ درصد و میزان ماده جفت کننده، ۲ درصد وزنی در تمام تیمارها به جز تیمار شاهد در نظر گرفته شد. نمونه­های تیمار شاهد بدون اضافه کردن جفت کننده و ذرات نانورس و تنها با استفاده از پلی­پروپیلن و ماده لیگنوسلولزی ساخته شدند. مدول های کششی و خمشی با افزایش ۲ درصد نانورس افزایش یافته ولی در سطح ۴ درصد شاهد کاهش مدول ها و با افزایش نانورس مقاومت به ضربه کاهش یافتند. خواص جذب آب ۲۴ ساعتی نمونه­های ساخته شده نیز با اضافه کردن ۲ درصد نانورس کاهش یافته و در سطح ۴ درصد نانورس افزایش قابل توجهی مشاهده شد. البته در تمام تیمارها، نمونه­های ساخته شده از کاه برنج به دلیل وجود سیلیس بیشتر و سازگاری بیشتر با ذرات نانورس، ویژگی­های فیزیکی و مکانیکی مطلوب تری نسبت به نمونه­های تولید شده از کاه گندم داشتند. به منظور بررسی دقیق­تر نتایج از میکروسکوپ الکترونی پویشی استفاده شد.

کلیدواژه ها:

چندسازه ، نانورس ، پلی پروپیلن ، کاه گندم ، کاه برنج ، خواص فیزیکی ، خواص مکانیکی