پاسخ موفولوژیکی گل نرگس به کمپوست سنبل آبی و هیومیک اسید

هزینه زیاد، کمیابی و نگرانیهای زیست محیطی در مورد خسارت به معادن پیت ماس، باعث شده که محققین به دنبال جایگزین مناسبی برای این ماده باشند. سنبل آبی یکی از علف هرزهای مهاجم جهان است که در سالهای اخیر به عنوان تهدید جدی برای بیشتر تالاب های شمال کشور مطرح بوده است. به منظور استفاده از کمپوست سنبل آبی در تلفیق با هیومیک اسید در پرورش گل نرگس آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با ۴ تکرار اجرا شد. فاکتور اول کمپوست سنبل آبی (با نسبتهای ۰، ۲۵، ۵۰، ۷۵، ۱۰۰ درصد حجمی جایگزین با پیت ماس) و فاکتور دوم هیومیک اسید ۰)، ۲۵۰، ۵۰۰ میلی گرم در لیتر) بود. پیت + پرلیت (با نسبت حجمی ۲ به (۱ به عنوان بستر شاهد استفاده شد. با توجه به نتایج بدست آمده برهمکنش کمپوست، هیومیک اسید و برهمکنش آنها بر بیشتر صفات مورد بررسی معنیدار بود. سریعترین زمان گلدهی در تیمار صفر ۲۵۰ + میلی گرم در لیتر هیومیک اسید ثبت گردید. بیشترین ارتفاع ساقه گلدهنده درکمپوست ۵۰۰ + ۵۰ میلی گرم در لیترهیومیک اسید مشاهده شد بیشترین اندازه طول برگ در کمپوست ۵۰۰+ ۷۵ میلی گرم در لیتر هیومیک اسید مشاهده شد. بیشترین تعداد برگ در کمپوست ۲۵۰+۲۵ میلی گرم درلیتر هیومیک اسید مشاهده شد. باتوجه به نتایج به دست آمده از پژوهش حاضر استفاده از کمپوست سنبل آبی به همراه هیومیک اسید در بهبود صفات مورفولوژیک گل نرگس موثر واقع میشود.

کلیدواژه ها:

بستر کشت ، سوخ ، کود آلی ، گیاهان زینتی