بررسی اثر تنش شوری بر ویژگیهای فنل کل، ظرفیت آنتی اکسیدانی، نشت یونی و پرولین بر ژنوتیپ های سرخارگل

سرخارگل گیاهی از خانواده کاسنی که از مدتها مورد توجه بوده و در طب سنتی و صنایع دارویی جایگاه ویژهای دارد. اندامهای مختلف گیاه به ویژه ریشه های آن، حاوی ترکیبات دارویی ارزشمندی هستند که تاثیر فوقالعادهای در تحریک سیستم ایمنی بدن برای مقابله با عوامل ویروسی و باکتریایی دارند. به منظور ارزیابی اثر تنش شوری بر ویژگیهای فنل کل، ظرفیت آنتی اکسیدانی، نشت یونی و پرولین، آزمایشی با استفاده از جمعیت متنوعی انجام شد. بذور مورد استفاده در این آزمایش حاصل از آزمایش ژنوتیپ های برتر از نظر محتوای اسید شیکوریک و تحمل به خشکی بودند. در این آزمایش، تنش شوری در دو سطح صفر و ۶۰ میلی مولار نمک سدیم کلرید از زمان گیاهچه ۶ برگی شروع شد و به مدت ۱۴ روز ادامه یافت. نتایج نشان داد که تنش شوری سبب افزایش میزان فنل کل، ظرفیت آنتی اکسیدانی، نشت یونی و پرولین شد اما در میزان پرولین و ظرفیت آنتی اکسیدانی تفاوت معنیداری وجود ندارد. پس از بررسی نتایج هیستوگرام صفات ژنوتیپ های برتر، بر اساس شاخصهای تنش، ژنوتیپ های ۳۴، ۴۶، ۹۰، ۸۹، ۷۹ و ۱۶۵ دارای مقادیر زیادی ترکیبات فنلی و پرولین بودند و میتوان آنها را جز ژنوتیپ های مقاوم به تنش شوری دانست که نسبت به تنش خشکی نیز برتر بودند و دارای مقادیر بالای اسید شیکوریک بودند.

کلیدواژه ها:

تنش شوری ، سرخارگل ، کاسنی ، گیاهان دارویی ، متابولیتهای ثانویه