بررسی تاثیر پلیمر تقویت شده با الیاف (FRP) بر ظرفیت تحمل تنش اتصال گوشه ای فارسی تحت بارگذاری کشش قطری

پلیمرهای تقویت شده با الیاف (FRP) به دلیل سهولت مصرف و ویژگی های فیزیکی خاص آن یکی از روش های متداول تقویت، تعمیر و بازسازی سازه ها به شمار می رود. ارزیابی های مخرب و غیرمخرب برای بررسی ویژگی ها و پایداری FRP در راستای درک شرایط ساختاری آنها مورد استفاده قرار می گیرد. این پروهش با هدف بررسی عملکرد سازه ای اتصال گوشه ای مقاوم سازی شده با پلیمرهای تقویت شده با الیاف (FRP) تحت بارگذاری کشش قطری انجام شده است. اتصال های ساخته شده از دو گونه چوبی راش (Fagus orientalis) و نراد (Abies alba)، با کامپوزیت های تقویت شده با یک و دو لایه از الیاف کربن و شیشه مقاوم سازی شده و مورد آزمون کشش قطری قرار گرفتند. اتصال های گوشه ای فارسی با پین چوبی و چسب پلی وینیل استات ساخته شدند. عمل لایه گذاری الیاف به صورت دستی انجام شد. از رزین اپوکسی به عنوان ماتریس پلیمری استفاده شد. نتایج نشان دادند که چوب راش در مقایسه با نراد و الیاف شیشه نسبت به الیاف کربن عملکرد بهتری داشته اند. بررسی آزمونه های کشش قطری بعد از شکست نشان داد که استفاده از FRP ها بر روی سطوح اتصال های فارسی L شکل می تواند در برابر باز شدن اتصال تحت بار مقاومت کند، ولی با بالا رفتن بار و افزایش تغییر مکان عمودی، ضعف کلی چوب در کشش عمود بر الیاف و برش موازی الیاف در محل دوبل ها به دلیل وجود تمرکز تنش، باعث شکست چوب می شود. همچنین نتایج نشان داد که اتصال گوشه ای فارسی ساخته شده با گونه راش و ۲ لایه از الیاف شیشه، دارای بیشترین ظرفیت تحمل تنش می باشد.

کلیدواژه ها:

راش ، نراد ، پلیمرهای تقویت شده با الیاف ، ظرفیت تحمل تنش ، رزین اپوکسی ، پلی وینیل استات