بررسی نقش ارتباط بین کیفیت رابطه والدین- کودک دراضطراب اجتماعی دانش آموزان دختر مقطع متوسطه منطقه پنج تهران

با توجه به اینکه اضطراب اجتماعی اختلالی با شیوع بالا است که عملکرد اجتماعی افراد را تحت تاثیر قرار میدهد و از جمله پیامدهای مهم آن در کودکان و نوجوانان امتناع شدید از مدرسه میباشد. بنابراین هدف از پژوهش پیشرو، بررسی نقش ارتباط بین کیفیت رابطه والدین- کودک در اضطراب اجتماعی دانش آموزان دختر مقطع متوسطه منطقه پنج تهران بود. روش پژوهش پیشرو توصیفی از نوع همبستگی بود و جامعه آماری آن شامل تمامی دانش آموزان دختر مقطع متوسطه منطقه پنج تهران بودند که از این تعداد، نمونهای به حجم ۳۴۸ نفر با روش نمونه گیری در دسترس مبتنی بر جدول مورگان انتخاب گردید. برای جمع آوری داده ها از مقیاس اضطراب اجتماعی لایبویتز (۱۹۸۷) و رابطه والد- کودک پیانتا (۱۹۹۴) و همچنین جهت تجزیه و تحلیل داده ها از ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد. نتایج نشان داد که بین رابطه والدین-کودک و اضطراب اجتماعی همبستگی منفی و معنادار وجود داردP>۰/۰۱ در نهایت با توجه به کیفیت ارتباط والدین-کودک در پیشبینی اضطراب اجتماعی، تدوین هر گونه برنامه برای ارتقای کیفیت رابطه والدین-کودک میتواند منجر به پیشگیری یا کاهش اضطراب اجتماعی در نوجوانان گردد

کلیدواژه ها:

کیفیت رابطه والدین-کودک ، اضطراب اجتماعی ، دانش آموزان.