اثربخشی مهارت های زندگی بر خودتنظ یمی هیجانی در معتادین بهبود یافته

این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی مهارت های زندگی بر خودتنظیمی هیجانی در معتادین بهبودیافته انجام شد. جامعه آماری پژوهش حاضر،متشکل از تعدادی معتادین بهبود یافته شهر تهران سال ۱۳۹۹ می باشد. برای دستیابی به گروه نمونه با روش نمونه گیری در دسترس یکی از مراکز ترک اعتیاد به نام رهپویان انتخاب شد و ازبین کسانی که تمایل به شرکت در این پژوهش را دارند بر مبنای جدول تعداد نمونه جاکوب کوهن ۳۴ نفر انتخاب شد.روش نمونه گیری در این پژوهش در دسترس می باشد.در این مرحله پرسشنامه تنظیم هیجانی گارنفسکی به عنوان پیش آزمون بر روی آزمودنی ها اجرا شد. سپس گروه آزمایشی؛ ۸ جلسه مداخله آموزشی مهارت زندگی را به طور گروهی دریافت کردند .بعد از اتمام جلسات درمانی مجددا ابزار پژوهش به عنوان پس آزمون بر روی آزمودنی ها اجرا شد. برای تجزیه و تحلیل داده از روش های آماری توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و استنباطی (تحلیل کوواریانس) استفاده شد.نتایج نشان داد که آموزش مهارت های زندگی بر خودتنظیمی هیجانی درمعتادین بهبود یافته موثر است

کلیدواژه ها:

اثربخشی مهارت های زندگی ، خودتنظیمی هیجانی ، معتادین بهبود یافته