رابطه سبک های دلبستگی و ازدواج در سن بالا با میل به ازدواج در دانشجویان ایلام

هدف پژوهش حاضر تعیین رابطه سبک های دلبستگی و ازدواج در سن بالا با میل به ازدواج در دانشجویان بود. طرح پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیهی دانشجویان مجرد دانشگاه های شهر ایلام در سال تحصیلی ۱۳۹۹-۱۳۹۸ می باشند که بر اساس شیوه ی نمونه گیری خوشه ای و با توجه به ملاک های ورود خروج - ۲۰۰ نفر انتخاب شدند ( ۱۰۰ نفر مرد - ۱۰۰ نفر زن) ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه های میل سنج ازدواج (پرساد)، دلبستگی کولینز و رید و پرسشنامه محقق ساخته تاخیر سنج ازدواج بود. داده ها با استفاده آزمون رگرسیون چندگانه به شیوه گام به گام مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که از بین ازدواج در سن بالا، زیرمولفه های فرهنگی، اعتقادی و اجتماعی اقتصادی، - ۳۴ درصد از واریانس میل به ازدواج را تبیین می کند. همچنین نوع سبک های دلبستگی افراد ۵/۱ درصد واریانس میل به ازدواج را تبیین می کند و دانشجویان با سبک دلبستگی ایمن، میل بیشتری برای ازدواج کردن دارند. از این رو توجه به نوع سبک دلبستگی افراد و تلاش در جهت بهبود آن از یک سو و رفع موانع فرهنگی، اعتقادی، اجتماعی و بخصوص اقتصادی در افزایش میل به ازدواج و کاهش سن آن می تواند کاملا مثمرثمر باشد.

کلیدواژه ها:

سبک های دلبستگی ، ازدواج در سن بالا ، میل به ازدواج