جایگاه سبک های مدیریت تعارضات شغلی در پیش بینی موفقیت شغلی و تعهدسازی؛ مطالعه موردی کارمندان اداره آموزش و پرورش عشایری استان کرمان

موفقیت شغلی و تعهد سازمانی همواره بعنوان عناصری مهم در سازمان های آموزشی به ویژه آموزش و پرورش مطرح بوده است. در این میان سازوکار مدیریت تعارضات شغلی نقش موثری در پیش بینی موفقیت شغلی و تعهد سازمانی ایفا می کند. پژوهش پیش رو با تکیه بر روش رگرسیون چند متغیره استاندارد اقدام به پیش بینی تا ثیر سبک های مدیریت تعارضات شغلی بر موفقیت شغلی و تعهدسازمانی (بعنوان دو متغیر ملاک) نموده است. جامعه آماری کارمندان اداره آموزش و پروش عشایری استان کرمان می باشد ( ۳۰ نفر) که تماما مورد نمونه گیری قرار گرفته اند. بمنظور سنجش سبک مدیریت تعارضات شغلی از پرسشنامه مدیریت تعارضات شغلی رابینز استفاده شد که دارای ۳۰ گویه و سه زیرمقیاس است که عبارتند از عدم رویارویی- اجتناب، راه حل مداری و کنترل. (CMS)همچنین از پرسشنامه موفقیت شغلی رادسیپ با ۳۰ سوال برای سنجش موفقیت شغلی و پرسشنامه تعهد سازمانی پورتر با ۱۵ سوال برای سنجش تعهد سازمانی استفاده شد. لازم به ذکر است تمامی پرسشنامه ها دارای روایی و پایایی می باشند. خرده مقیاس های مدیریت تعارضات شغلی بعنوان متغیرهای پیشبین با متغیر تعهد سازمانی و متغیر موفقیت شغلی به صورت جداگانه مورد تحلیلقرار گرفتند. نتایج حاکی از آن است که راه حل مداری و عدم رویاروی به طور معناداری در پیش بینی موفقیت شغلی وراه حل مداری در پیش بینی تعهد سازمانی کارمندان آموزش و پرورش عشایری موثر بوده است. P<۰/۰۵

کلیدواژه ها:

تعهد سازمانی ، موفقیت شغلی ، سبک مدیریت تعارضات شغلی ، آموزش و پرورش عشایری کرمان