رابطه بین جرات ورزی، عزت نفس و رضایت از زندگی دانشجویان ۲۰ - ۲۵ سال شهرستان ساری سال ۱۴۰۰

رضایت از زندگی عبارت است ازتصور مثبت واحساس خوشایندی که فرد باتوجه به ارزش ها نیازها وآرزوهای خود نسبت به موقعیت ها قلمروها و کیفیت زندگی دارد و هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه بین جراتمندی و عزت نفس با رضایت از زندگی دانشجویان می باشد. روش : نمونه آماری پژوهش ۲۵ نفر از دانشجویان دانشگاه روزبهان ساری است که به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. روش تحلیل از نوع تجزیه وتحلیل توصیفی است که با به کارگیری پرسشنامه داده های مورد نیاز جمع آوری گردید. ابزار گرد آوری داده : الف) جراتمندی راتاس ب)عزت نفس کوپر اسمیت ج) رضایت اززندگی swls بوده است. یافته ها:این تحقیق بر روی ۲۵ نفر ازدانشجویان رشته های مختلف درحال تحصیل در دانشگاه روزبهان انجام گردید. که میانگین عزت نفس، جرات ورزی و رضایت از زندگی به ترتیب ۳۸/۰۸ و ۱۱۰/۰۰۸ و ۲۷/۱۶ می باشد. همچین میزان انحراف معیار هریک از این متغییرها به ترتیب در عزت نفس، جرات ورزی و رضایت از زندگی ۵/۹۰، ۲۲/۸۲۰ و ۴/۹۱ می باشد. نتیجه گیری:افزایش عزت نفس تاثیر کمی بر میزان رضایت از زندگی دانشجویان داشته و از طرفی هم افزایش یا کاهش میزان جرات ورزی در بیش از نیمی از دانشجویان رابطه مستقیم و مثبتی با افزایش یا کاهش میزان رضایت از زندگی دارد. اما درکل رابطه ی مثبتی بین عزت نفس با رضایت از زندگی این افراد وجود ندارد . به طوری که در برخی موارد می شد از میزان عزت نفس چشم پوشی کرد و با توجه به جرات ورزی میزان رضایت از زندگی را پیش بینی کرد.

کلیدواژه ها:

عزت نفس ، جرات ورزی ، رضایت اززندگی