اثربخشی درمان مبتنی برپذیرش و تعهد بر امید به زندگی سالمندان

سالمندی مرحله ای از تکامل انسان می باشد که در این مرحله باید به توقعات و انتظارات سالمندان برای افزایش سطح سلامت و ارتقاء کیفیت زندگی و افزایش امید به زندگی آنان اهمیت داده شود. پژوهش حاضر با هدف اثربخشی درمان گروهی مبتنی برپذیرش و تعهد بر افزایش امید به زندگی در سالمندان شهر بابل انجام شد. این پژوهش از نوع تحقیقات کاربردی است. از نظر شیوه گردآوری داده ها در دسته طرح های شبه آزمایشی از نوع پیش آزمون پس آزمون، پیگیری - با گروه کنترل است. جامعه آماری شامل ۶۰ نفر از سالمندان شهر بابل در شش ماهه اول سال ۱۳۹۷ بود. در ابتدا بر اساس روش نمونه گیری غیر تصادفی و در دسترس ۳۰ نفر انتخاب شدند، آزمودنی ها با گمارش تصادفی در یکی از دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند (هرگروه ۱۵ نفر) گروه ازمایش در معرض ۸ جلسه ۹۰ دقیقه ای درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد قرار گرفتند، در حالی که گروه کنترل آموزشی را دریافت نکردند. ابزار پژوهش مقیاس امید به زندگی میلر ( ۱۹۹۸ ) بود. جهت آزمودن فرضیه از آزمون از تحلیل کواریانس و t زوجی استفاده گردید.یافته ها نشان داد درمان گروهی مبتنی برپذیرش و تعهد بر افزایش امید به زندگی در سالمندان شهر بابل موثر بود. لذا پیشنهاد می شود از درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد جهت افزایش امید به زندگی در سالمندان استفاده گردد.

کلیدواژه های اثربخشی درمان مبتنی برپذیرش و تعهد بر امید به زندگی سالمندان:

درمان مبتنی برپذیرش و تعهد ، امید به زندگی ، سالمندان