بررسی اثر تحولات جمعیتی کشور بر پایداری مالی سازمان تامین اجتماعی با رویکرد خودرگرسیون با وقفه های توزیعی

پدیده کاهش جمعیت و سالمندی آن نه تنها متغیرهای اقتصادی را تحت تاثیر قرار می­دهد، بلکه منجر به افزایش مخارج و ناپایداری مالی در صندوق­های بازنشستگی می­گردد. از این رو، پژوهش حاضر به بررسی تاثیر تحولات جمعیتی بر شاخص پایداری مالی در سازمان تامین اجتماعی ایران پرداخته است. برای نیل به اهداف پژوهش، اطلاعات آماری مربوط به متغیرهای پژوهش طی دوره زمانی ۲۰۱۷-۱۹۸۰ از سایت­های سازمان ملل متحد و سازمان تامین اجتماعی ایران گردآوری شد. سپس الگوی پژوهش با استفاده از روش اقتصادسنجی خودرگرسیون با وقفه­های توزیعی (ARDL) برآورد گردید. یافته­های پژوهش نشان می­دهد که متغیر­های اندازه جمعیت و شاخص نسبت پشتیبانی سازمان تاثیر مثبت بر پایداری مالی سازمان در دوره کوتاه­مدت و بلندمدت دارند. همچنین تاثیر متغیرهای امید به زندگی و وابستگی جمعیت بر شاخص پایداری مالی سازمان در دوره کوتاه­مدت و بلند­مدت منفی می­باشد. این پژوهش، از یک طرف دنبال نمودن سیاست­های افزایش جمعیت در کشور توسط نهاد­های ذیربط و از سوی دیگر انجام اصلاحات پارامتریک و سیستماتیک در سازمان بازنشستگی تامین اجتماعی را راهکار پایداری مالی در شرایط بروز پدیده سالخوردگی جمعیت پیشنهاد می­نماید.  

کلیدواژه ها:

تحولات جمعیتی ، پایداری مالی سازمان تامین اجتماعی ، خودرگرسیون با وقفه-های توزیعی