تبیین راه کارهای طراحی اسکان موقت بر مبنای مسکن عشایری ایران

سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 284

فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_DPMK-11-4_006

تاریخ نمایه سازی: 8 آذر 1400

چکیده مقاله:

زمینه و هدف: اسکان موقت، مهم ترین اقدام پس از بروز حوادث طبیعی است؛ با این حال بررسی ها نشان می دهد، در حوادث گذشته در کشور، میزان رضایت افراد از اسکان موقت در سطح پایینی قرار داشته است. برای پی بردن به دلایل این نارضایتی، باید قضاوت در این رابطه را بر مبنای شاخص های مسکن موقت انجام داد. بنابراین هدف این پژوهش در ابتدا، پرسش از شاخص های اسکان موقت استاندارد می­باشد. با توجه به وجود زندگی عشایری در نقاط مختلف ایران و آگاهی به این موضوع که مسکن عشایر، گونه ای از مسکن موقت بر اساس شیوه معیشت ایشان است، این امکان وجود دارد که بتوان از این نوع از مسکن که با ویژگی های فرهنگی-اجتماعی و محیطی منطقه خود، سازگار است، در فرآیند اسکان موقت استفاده نمود. از این رو باید مسکن عشایری از منظر شاخص های اسکان موقت مورد ارزیابی قرار گیرد. روش: در این پژوهش با استفاده از روش توصیفی–تحلیلی و مبتنی بر مطالعات کتابخانه­ای، شاخص های اسکان موقت مطلوب استخراج و مراتب آن ها مشخص گردید. سپس، مساکن عشایری ایران مورد مطالعه قرارگرفته و ۱۷ نوع مسکن در قالب هفت گونه کلی شناسائی شد. این گونه ها، از منظر شاخص های اسکان موقت مورد ارزیابی قرار گرفت. در نهایت، با استفاده از روش تحلیل سلسه مراتبی AHP و به کمک نرم افزار Expert Choice میزان بهره مندی هر یک از گونه های مسکن عشایری از شاخص های مسکن موقت مشخص گردید. یافته ها: یافته های پژوهش نشان می دهد که از بین هفت گونه مسکن عشایری، دو گونه کپر توپی و لوگ کمبی با وزن نهایی ۱۵۵/۰ به لحاظ بهره مندی از شاخص های اسکان موقت در بالاترین سطح قرار دارند. گونه اوی با وزن ۱۴۰/۰، مضیف با وزن ۱۳۸/۰ و سه گونه آلاچیق، سیاه چادر بختیاری و سیاه چادر قشقایی در اولویت های بعدی قرار می گیرند. نتیجه گیری: بر اساس نتایج پژوهش، به منظور طراحی مسکن موقت مطلوب، می بایست طراحی اجزاء به گونه انجام شود که ضمن حمل و نقل سریع و آسان بتوان آن را در کمترین زمان ممکن اجرا نمود. همچنین می توان با استفاده از تکنیک­ها و مصالح بومی و بهره گیری از نیروی کار محلی و مشارکت مردمی، هزینه های ساخت و اجرای مسکن را کاهش داد. از جمله راه­کارهای دیگر در طراحی مسکن موقت می توان به مطالعه وضعیت مردم نواحی مختلف کشور و ارائه دستورالعملی منعطف، شامل نیازهای عملکردی و فرهنگی و اجتماعی اشاره نمود تا بتوان از طریق آن حداکثر نیازهای افراد را برطرف نمود.

نویسندگان

بابک عالمی

Assistant Professor, Faculty Of Architecture And Art, Kashan University, Kashan, Iran.

مرتضی مجیدی

Master Of Architecture, Faculty Of Architecture And Art, Kashan University, Kashan, Iran.

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
  • • Hadafi, Farzaneh & Fallahi, Alireza (۲۰۱۰), Temporary housing respond ...
  • • Kuwabara, Hideki, Shioiri, Toshiki, Toyabe, Shin‐Ichi, Kawamura, Tsuyoshi, Koizumi, ...
  • • Quarantelli, Enrico L (۱۹۹۵), Patterns of sheltering and housing ...
  • • امیدوار، بابک، قاسمی، رضا و ظفری، حسین، (۱۳۸۶)، روش ...
  • • بمانیان، محمدرضا و بختیاریان، نجمه (۱۳۹۲)، مقایسه ظرفیت های ...
  • از خانه تا سیاه خانه جایگاه معماری در سیاه چادر کوچ نشینان [مقاله کنفرانسی]
  • • سرتیپی پور، محسن (۱۳۹۰)، معماری با مصالح کاغذی: اجرای ...
  • • فلاحی، علیرضا (۱۳۸۲)، زلزله بم: مروری بر فرایند عملیات ...
  • • ورمقانی، حسنا (۱۳۹۳)، بررسی عوامل موثر بر طراحی مسکن ...
  • نمایش کامل مراجع