ساخت و بررسی سلول خورشیدی پروسکایتی بر پایه لایه انتقال دهنده حفره نیکل اکسید و لایه محافظ میانی فولرین

به دلیل افزایش نیاز بشر به منابع انرژی پاک، فناوری سلول های خورشیدی با سرعت زیادی در حال گسترش است. از جمله مهم ترین چالش ها در ساخت سلول های خورشیدی پروسکایت، عدم وجود یک ماده انتقال دهنده موثر حفره با پایداری و قیمتی مناسب است. نیمه هادی های نوع P غیرآلی مانند نیکل اکسید در مقایسه با انتقال دهنده های حفره آلی از نظر قیمتی بسیار مقرون به صرفه هستند. علاوه بر این، ویژگی هایی از قبیل گاف انرژی پهن، رسانندگی بالا، پایداری و مقاومت در برابر رطوبت و فرایند ساخت بر پایه محلول، این انتقال دهنده حفره غیرآلی نانوساختار را به عنوان گزینه مناسبی برای جایگزینی مواد آلی تبدیل کرده است. هدف از انجام پژوهش حاضر ارزیابی مشخصات و مکانیزم نیکل اکسید به عنوان انتقال دهنده حفره در ساختار سلول خورشیدی پروسکایتی نانوساختار به صورت معکوس و با استفاده از لایه محافظ میانی فولرین است. برای سلول های خورشیدی با این ساختار فاکتور پرشوندگی حدود ۷۱ درصد و چگالی جریان ۲۱/۵ میلی آمپر بر سانتی متر مربع و ولتاژ مدار باز ۱۰۰۰ میلی ولت و بازده ۱۵/۲ درصد به دست آمد.

کلیدواژه ها:

Perovskite Solar Cells ، Hole Transport Material ، Nickle Oxide ، Fullerene. ، سلول خورشیدی پروسکایتی ، لایه انتقال دهنده حفره ، نیکل اکسید ، لایه محافظ میانی فولرین.