نقش تعدیل گر روانرنجور خویی و سازگاری در رابطه هیجان خواهی و آمادگی به اعتیاد در دانشجویان دانشگاه فردوسی مشهد
سال انتشار: 1393
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 227
فایل این مقاله در 7 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_SHIMU-22-1_009
تاریخ نمایه سازی: 7 آذر 1400
چکیده مقاله:
چکیدهزمینه و هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش تعدیل کننده ی ویژگی های شخصیتی روانرنجور خویی و سازگاری بر رابطه بین آمادگی به اعتیاد و هیجان خواهی در دانشجویان دانشگاه فردوسی مشهد انجام گرفت.
روش پژوهش: جامعه پژوهش شامل دانشجویان دانشگاه فردوسی مشهد بود که از میان آنها تعداد ۲۰۵آزمودنی (۹۳ مرد و ۱۱۲ زن) با روش نمونه گیری دردسترس انتخاب شدند و به پرسشنامه های آمادگی به اعتیاد، فرم کوتاه پرسشنامه شخصیتی نئو و هیجان خواهی آرنت پاسخ دادند. داده ها با استفاده از روش تحلیل رگرسیون چندگانه تعاملی تحلیل شد.
نتایج: یافته ها نشان داد که هیجان خواهی و آمادگی به اعتیاد رابطه مثبت معنی داری دارند. اما تحلیل رگرسیون چندگانه تعاملی، نشان داد که رابطه آمادگی به اعتیاد و هیجان خواهی فقط توسط روانرنجور خویی تعدیل می گردد و سازگاری هیچ گونه نقش تعدیل کننده گی در این رابطه ندارد.
نتیجه گیری: نتیجه این یافته این است که ویژگی شخصیتی روانرنجور خویی تببین کننده رابطه تعاملی معنادار، میان هیجان خواهی و آمادگی به اعتیاد بوده و در نتیجه هیجان خواهی در همه افراد با توجه به ویژگی های فردی (روانرنجور خویی) با آمادگی به اعتیاد رابطه دارد.
کلیدواژه ها:
Keywords: pre-addiction/sensation seeking/ neuroticism/agreeableness ، واژگان کلیدی: آمادگی به اعتیاد ، هیجان خواهی ، روانرنجور خویی ، سازگاری
نویسندگان