مقایسه میزان بیان کموکاین های CCL۲/CCR۲ و CCL۵/CCR۵ در بیماران مبتلا به ترانزیشنال سل کارسینومای مثانه در سطح mRNA و پروتئین قبل و بعد از جراحی رزکسیون ترانس اورترال(TUR)
سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 275
فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_SHIMU-24-1_016
تاریخ نمایه سازی: 7 آذر 1400
چکیده مقاله:
مقدمه: شبکه پیچیده کموکاین ها و رسپتور آن ها نقش مهمی در گسترش و متاستاز تومورها دارد. این مطالعه به بررسی میزان بیان mRNA ی CCR۲ و CCR۵ و هم چنین سطح سرمی CCL۲ و CCL۵ در بیماران مبتلا به کارسینوم سلول های ترانزیشنال مثانه قبل و بعد از عمل TUR می پردازد.
مواد و روش ها: در این تحقیق پیش رو ۴۰ نفر بیمار مرد مبتلا به Transitional Cell Carcinoma (TCC) و ۴۰ نفر مرد سالم وارد مطالعه شدند. نمونه های خون قبل از TUR و ۲۸ روز بعد از آن جمع آوری شد. هم چنین از ۱۲ نفر از این بیماران، بافت توموری و بافت نرمال در حین عمل گرفته شد. بیان ژن CCR۲ و CCR۵ از نمونه بافت سالم و توموری به صورت ظاهری(Gross) و هم چنین در PBLs با استفاده از تکنیک Real-Time PCR مشخص شد. سطح پروتئین CCL۲ و CCL۵ در PBLs با استفاده از تکنیک الیزا بررسی شد. یافته ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS با سطح معنی داری P<۰.۰۵ آنالیز شد.
یافته های پژوهش: بیان ژن CCR۲ و CCR۵در بافت توموری نسبت به بافت سالم و در PBLs بعد از عمل TUR نسبت به قبل از عمل، افزایش معنی داری نشان می دهد(P<۰.۰۵). در بررسی سطح سرمی CCL۲ و CCL۵ در افراد مبتلا به TCC نسبت به افراد نرمال افزایش معنی داری نشان می دهد(P<۰.۰۵). در این بررسی سطح سرمی CCL۲ و CCL۵ رفتار متمایزی نشان می دهد، بدین صورت که سطح سرمی CCL۲ بعد از عمل TUR به طور معنی داری افزایش و سطح سرمی CCL۵، به طور معنی داری کاهش دارد(P<۰.۰۵).
بحث و نتیجه گیری: مطالعه حاضر نشان دهنده تغییرات محور کموکاین/رسپتور CCL۲/CCR۲ در بافت توموری نسبت به بافت سالم و هم چنین در PBLs است که بعد از عمل TUR نسبت به قبل از عمل، افزایش معنی داری نشان می دهد تغییرات محور کموکاین/رسپتور CCL۵/CCR۵ متفاوت می باشد و سطح سرمی CCL۵، به طور معنی داری کاهش پیدا کرده است. به نظر می رسد ماهیت سلول های توموری در تولید و بیان CCL۲/CCR۲ و CCL۵/CCR۵ متفاوت عمل کرده است. در حالی که به طور کلی انتظار داریم با پیشرفت تومور میزان لیگاند و رسپتور افزایش پیدا کرده باشد که حائز اهمیت بوده و نیاز به بررسی های بیشتر آن به خصوص در تومورهای توپر را نشان می دهد. از طرفی حذف فیزیکی تومور نقش عمیقی در بیان و ترشح کموکاین های مورد نظر نداشته است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
مژگان موگویی
University of Medical Sciences, Rafsanjan
غلامحسین حسن شاهی
University of Medical Sciences, Rafsanjan
حسین خرم دل آزاد
University of Medical Sciences, Rafsanjan
مریم موگویی
Shahid sedoghi Yazd University of Medical Sciences
شیرین فتاح پور
University of Medical Sciences, Rafsanjan
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :