بررسی ترکیبات شیمیایی عصاره گیاه گل بی مرگ (Helichrysum artemisiodes)، تاثیر آن بر روی تشکیل بیوفیلم و بیان ژن icaD در جدایه های بالینی مقاوم به متی سیلین استافیلوکوکوس اورئوس

مقدمه: استافیلوکوکوس اورئوس یکی از عوامل اصلی عفونت­های بیمارستانی بوده و به دلیل تشکیل بیوفیلم طیف وسیعی از بیماری ها را ایجاد می کند. این مطالعه با هدف بررسی ترکیبات شیمیایی عصاره گیاه گل بی­مرگ، اثرات ضدبیوفیلمی آن بر روی جدایه­های بالینی استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین و آنالیز بیان ژن icaD انجام شد. مواد و روش ها: ابتدا ترکیبات فیتوشیمیایی عصاره گیاه گل بی مرگ با استفاده از روش GC/MS مورد مطالعه قرار گرفت. سپس توانایی تشکیل بیوفیلم در ۵۰ جدایه بالینی استافیلوکوکوس اورئوس با استفاده از روش­های کونگورد آگار و واکنش زنجیره ای پلی مرازی (PCR)، ارزیابی شد. در نهایت پس از تیمار سویه­ها با غلظت زیر مهارکنندگی عصاره (SubMIC) در مدت زمان ۲۴ ساعت، میزان بیان ژن icaD با روش Real Time PCR ارزیابی شد. یافته های پژوهش: آنالیز فیتوشیمیایی عصاره، تعداد ۵۲ ترکیب را نشان داد که بیشترین میزان مربوط به α-Pinene (۵/۱۲%) و Carvacrol (۶/۸%) بود. نتایج بررسی بیوفیلم نشان داد که از میان ۵۰ سویه استافیلوکوکوس اورئوس، ۱۰ سویه (۲۰%) بیوفیلم مثبت بودند. هم چنین، سنجش کمی بیان ژن icaD در سویه های منتخب تحت تاثیر غلظت SubMIC عصاره نشان داد که بیان ژن icaD به میزان معناداری کاهش می یابد (P<۰.۰۵). بحث و نتیجه گیری: با توجه به اثرات چشمگیر عصاره گیاه گل بی مرگ بر روی تشکیل بیوفیلم، به نظر می رسد که بتوان از این عصاره به عنوان یک درمان مکمل جهت مهار بیوفیلم باکتری استافیلوکوکوس اورئوس استفاده نمود.  

کلیدواژه ها:

Helichrysum artemisiodes ، Staphylococcus areus ، Biofilm ، icaD ، گل بی مرگ ، استافیلوکوکوس اورئوس ، بیوفیلم ، icaD