رتبه بندی شاخص های گردشگری استان چهارمحال و بختیاری

بدون شک مقوله گردشگری موضوعی جدید برای ذهن بشر محسوب نمی شود؛ اینکه انسان از دیرباز به واسطهحس کنجکاوی در پی کشف ناشناخته ها و مکان های جدید بوده، امری ثابت شده در تاریخ زندگی بشر است.امروزه انگیزه های بسیار متفاوت تری برای گام زدن بر این کره خاکی دارند تا آنجا که این اهداف به تفریح، تفرج،سیاحت، زیارت و گذراندن اوقات فراغت افزایش یافته است. به عنوان قلمرو مورد پژوهش منطقه استانچهارمحال و بختیاری به علت داشتن پتانسیل های گردشگری و وجود مشکلات عینی در این زمینه انتخاب شد ومورد پژوهش قرار گرفت. این پژوهش از نظر روش تحقیق کاربردی و ماهیت تحقیق توصیفی- تحلیلی و مبتنی بر مطالعات کتابخانه ای و بررسی های میدانی است که به سوال های پژوهش پاسخ میدهد که وضعیت رتبه بندیشاخص های گردشگری استان چهارمحال و بختیاری چگونه است؟ و مهم ترین شاخص موثر برای رتبه بندی گردشگری استان چهارمحال و بختیاری کدم اند؟ شاخص های منتخب در دو مرحله از طریق مطالعه سوابق(طرح های تحقیقاتی، آمارنامه ها، کتب) و بهره گیری از آراء خبرگان (بهره گیری از تکنیک دلفی و استخراج نظرنظریه پردازان دانشگاهی و مدیران سازمان های مرتبط) گردآوری شده است و انتخاب نهایی آنها با در نظر گرفتنبحث دسترسی به داده های آماری و مکانی، تعداد شاخص ها به دوازده متغیر تعدیل شده انتخاب شد. پس ازاستخراج شاخص ها با استفاده از رگرسیون فضایی جغرافیایی (GWR) از مجموع ابزارهای Modeling Spatial Relationships مربوط به نرم افزار ArcGIS سطح بندی شاخص ها انجام گرفت. نتایج نشان داد که تمامی متغیرهاوضعیت مدل مورد مطالعه را می سنجند و عددی نزدیک به یک را نشان می دهند این خصیصه در متغیر (R(۲تعدیل شده نیز دیده می شود. نتایج نهایی حاصل از برازش مدل رگرسیون فضایی جغرافیایی نشان می دهد که دراستان چهارمحال و بختیاری شهرستان شهرکرد با در اختیار داشتن مرکزیت وضعیتی کاملا توسعه یافته دارد، درسطح بعد شهرستان های سامان و بن وضعیتی توسعه یافته دارد، در سطح نیمه توسعه یافته فارسان، کیار، لردگان ودر سطح محروم، شهرستانهای کوهرنگ، اردل، بروجن قرار دارند.

کلیدواژه ها:

رتبه بندی ، اثرات اقتصادی و اجتماعی ، گردشگری ، چهارمحال و بختیاری ، GW