رویکردی جدید برای تعیین مناسب ترین موقعیت مکانی سرخوشه در شبکه های حسگر ترکیبی

چند سالیست که شبکه های حسگر بی سیم به علت دارا بودن خصوصیاتی همچون راحتی ، انعطاف پذیری و هزینه ی مناسب ، در مقایسه با دیگر شبکه ها مورد توجه بیشتری قرار گرفته اند. نوپولوژی تصادفی شبکه های حسگر بی سیم ، تشخیص مکان حسگرها را به یکی از مهمترین چالشهای فراروی توسعه کاربرد این نوع از شبکه ها تبدیل نموده است. از اینرو نحوه قرارگیری گره های حسگر به منظور افزایش طول عمر شبکه مساله ای است که بایستی مورد توجه قرار بگیرد. به همین خاطر در این مقاله سعی داریم با بررسی موقعیت گره ها و ارائه الگوریتم چیدمان افزایشی با ساختار سلسله مراتبی ، مناسبترین تعداد و موقعیت را برای سرخوشه ها مشخص کنیم. در پایان نیز مقایسه ای بین الگوریتم پیشنهادی و الگریتم جایگزاری افرایشی صورت می گیرد. نتایج ارزیابی ها بیانگر ارائه بهترین پیکر بندی و از این رو بهترین عملکرد در مقایسه با سایر الگوریتمها است.

کلیدواژه ها:

شبکه های حسگر بی سیم ، کنترل توپولوژی ، بهینه سازی ، مکان یابی سرخوشه