بررسی اثر سیکل عملیات حرارتی پس گرم بر ریزساختار و خواص مکانیکی جوش فولاد زنگ نزن آستنیتی

از آنجا که فولادهای زنگ نزن در صنعت مورد استفاده های زیادی قرار می گیرد در نتیجه تحقیقات زیادی درباره اتصال فولادهایمشابه و غیرمشابه انجام شده است. با توجه به عیوب و مشکلات که در هنگام جوشکاری بر روی منطقه جوش، منطقه متاثر از جوشو فلز پایه رخ میدهد معمولا برای رفع یا بهبود بخشیدن به خواص جوش از عملیات های حرارتی استفاده می شود. در این پژوهشبه بررسی اثر پس گرم بر جوشکاری غیرمشابه فولادهای زنگ نزن AISI ۳۰۴L و AISI ۳۱۶L با استفاده از فلز پرکننده ER ۳۰۸L به قطر ۲/۴mm پرداخت شد. جوشکاری به روش آرگون (GTAW) و با محافظت گاز آرگون انجام گرفت. نوع جوشکاریسر به سر و به صورت تخت انجام شد. پس ا ز جوشکاری نمونه ها به وسیله کوره به مدت ۴ دقیقه دما منطقه جوش بالاتر از ۹۶۰درجه نگهداشته شد و پس از آن در دمای اتاق فرایند انجماد صورت گرفت. نتایج آزمون سختی سنجی نمونه پس گرم شده و بدونپس گرم نشان داد که نشان دهنده کاهش استحکام فلز جوشکاری شده با عملیات پس گرم نسبت به نمونه جوشکاری شده بدون پسگرم بوده است که دلیل آن کاهش میزان فریت در منطقه جوش است. نتایج بدست آمده از بررسی های میکروسکوپی در نمونه هایپس از جوش، ساختار فلز پایه در منطقه HAZ متشکل از یک زمینه آستنیتی بهمراه رشته های دلتای فریت است که در ناحیه خطجوش این ساختار آستنیتی به همراه جزایر دلتای فریت در ناحیه خط جوش وجود دارد. پس از انجام عملیات پس گرم نیز بنحومشابه در منطقه HAZ فلز پایه زمینه آستنیتی بهمراه جزایر کشیده مانند از فریت دلتا وجود داشته و در قسمت خط جوش ساختارآستنیتی بهمراه جزایری بسیار کوچکتر ی از فریت وجود دارد. با توجه به این یافته ها می توان نتیجه گرفت که با ادامه پیدا کردنحرارت ورودی بعد از جوشکار ی در اثر انجام عملیات حرارتی پس گرم، باعث حل شدن مقداری از فاز فریت در آستنیت شده است.

کلیدواژه ها:

جوشکاری ، ناهمجنس ، فولاد زنگ نزن ، عملیات حرارتی ، جوشکاری قوس تنگستن