بررسی ارزش غذایی و تجمع فلزات سنگین مس و سرب در عضله ماهیان کپور معمولی (Cyprinus carpio)

ماهی کپور معمولی از مهمترین گونه های تجاری در ایران است. این ماهی یک منبع ارزشمند غذایی بوده و در تغذیه سالم انسان نقش مهمی بازی می کند. هدف از این تحقیق بررسی ارزش غذایی ماهی کپور معمولی و همچنین تعیین میزان تجمع فلزات سنگین مس وسرب در بافت عضلانی این ماهی می باشد. ۵۰ عدد ماهی کپور معمولی از رودخانه ارس نمونه گیری شد. بعد از اندازه گیری وزن و طول، درصد رطوبت، میزان چربی و پروتئین ماهیها مورد ارزیابی قرار گرفت. میزان رطوبت به روش خشک کردن در آون، در دمای ۱۰۲-۱۰۰ درجه سانتیگراد به مدت ۱۸-۱۶ ساعت انجام گرفت. برای تعیین میزان پروتئین کل در مواد خام اولیه، از روش کجلدال استفاده شد. میزان چربی نیز با استفاده از حلال کلروفرم و متانول (به نسبت ۱ به ۲) استخراج و بر حسب گرم در صد گرم عضله بیان گردید. درصد رطوبت ۶/۷۸ + ۷۸/۷۹ درصد، میزان پروتئین ۲۹۸ + ۱۷/۲۰ درصد و میزان درصد چربی ۰/۹۸ +۴/۰۲ درصد تخمین زده شد. تعیین مقدار فلزات در نمونه ها توسط هضم شیمیایی تر و با استفاده از دستگاه طیف سنج جذب اتمی (۶۷۰ -atomic absorption/ flame emission spectrophotometer AA) انجام گرفت. میزان مس در بافت عضله کپور معمولی ppm ۲۲ /۰+ ۶/۷ و میزان تجمع سرب ppm ۰/۰۳ ۰/۱۶ بود. نتایج نشان داد که میزان غلظت این فلزات در بافت عضله ماهی کپور معمولی کمتر از حد استاندارد ،FAO (۱۹۸۳) WHO (۱۹۸۹)، FAO/WHO limit، بوده است.

کلیدواژه ها:

ماهی کپور معمولی ، پروتئین ، چربی ، مس ، سرب