مروری بر کنترل بیولوژیکSclerotinia sclerotiorum عامل بیماری پوسیدگی سفید ساقه کلزا

سال انتشار: 1389
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,129

فایل این مقاله در 6 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

NOILP03_418

تاریخ نمایه سازی: 3 بهمن 1390

چکیده مقاله:

از بیمارگرهای گیاهی Sclerotinia sclerotiorum (Lib.) de Baryمهمی است که انتشار جهانی داشته و دارای دامنه میزبانی بسیار وسیع می باشد و در بیش از 400 گونه گیاهی از خانواده های مختلف می تواند ایجاد بیمارینماید(.(Boland and Hall1994 پوسیدگی سفید ساقه یکی از بیماریهای مهم کلزا در دنیا می باشد که توسط این قارچ ایجاد می شود. آلودگی به بیماری در کلزا اغلب از طریق آسکوسپرهای قارچ و در مرحله گلدهی اتفاق می افتد که ابتدا اسپرها اندامهای گل مانند گلبرگها را کلونیزه نموده و با ریزش گلها روی برگ، سبب بروز آلودگی در آن گردیده و نهایتا آلودگی به ساقه ها گسترش یافته و در شرایط مساعد توسعه پیدا می کند. با توجه به وسعت دامنه میزبانی، قدرت بقاء زیاد اسکلروتهای قارچ در خاک، انتقال اسپرهای هوازاد قارچ به فواصل دورتر از طریق باد و عدم وجود رقمهای مقاوم به بیماری، کنترل آن با روشهای زراعی مثل تناوب مشکل می باشد و در برخی کشورها استفاده از قارچکشها علیه این بیماری متداول گردیده که به دنبال آن مقاومت به قاچکشها در مواردی بروز نموده و همچنین نگرانی هایی در رابطه با اثرات سوء زیست محیطی آنها ایجاد گردید. این عوامل سبب احساس نیاز به روشهای کنترلی پایدارتری مانند روش بیولوژیکی در کنار روش شیمیایی شد در چند دهه اخیر تحقیقات در زمینه بیوکنترل قارچS.sclerotiorum روی میزبانهای مختلف توسعه پیدا کرده و بیش از 30 عامل قارچی و باکتریایی که در بیوکنترل قارچ مذکور نقش مثبت داشته اند، در کشورهای مختلف دنیا شناسایی و مورد مطالعه قرار گرفته اند. در این مقاله مروری بر معرفی برخی از این عوامل مانند ،Trichoderma spp ،Coniothyrium minitans و Bacillus spp. و Pseudomonas spp. ،Ulocladium atrum ،Sporidesmium sclerotivorum بررسی های مربوط به آنها شده است.

نویسندگان

رضا پورمهدی علمدارلو

مرکز تحقیقات کاربردی شمال کشور، شرکت توسعه کشت دانه های روغنی، ساری

صفرعلی مهدیان

گروه گیاهپزشکی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی، ساری

محمدعلی آقاجانی

بخش تحقیقات گیاهپزشکی، مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان گلست

علی زمان میرآبادی

مرکز تحقیقات کاربردی شمال کشور، شرکت توسعه کشت دانه های روغنی، ساری