رهیافتی بر اندیشه های مداراگری و عرصه های تجلی آن بر اساس آیات قرآن کریم

یکی از مهمترین فضایل اخلاقی که فی ذاته لازمه زندگی اجتماعی آدمی است،مدارا می باشد که از سوی منابع مقدس ادیان و اندیشمندان موردتوصیه و بحث قرار گرفته است.مدارا به معنای رفق و ملایمت است که در برابر سختی ها و یا اعمال و رفتاری که از سوی دیگران بروز پیدا می کند و چاره ای جز مدارا و سازش نیست،مدارا و لینت به خرج دهیم.در واقع در عصر حاضر با توجه به گسترش ارتباطات انسان و مشکلات روزافزن وی، ضرورت مداراگر ی امری مبرهم و بدیهی است و از سوی دیگر استخراج اندیشه های مداراگری و عرصه های ظهور آن بر اساس آموزه های اسلامی می تواند گامی موثر در جهت شناسایی ارزش و کارکرد مدارا در اسلام و از سوی دیگر به کاربستن آن با توجه به تبعیت از آموزه های اسلامی باشد.در این مقاله سعی بر این است تا با روش توصیفی-تحلیلی و استناد به منابع معتبر به مفهوم لغوی و اصطلاحی مدارا،ماهیت و جایگاه مدارا در قرآن کریم و احادیث و روایات اسلامی و همچنین عرصه های تجلی مدارا بر اساس آیات قرآن کریم پرداخته شود.مدارا در اسلام یک فضیلت اخلاقی است که بندگان شایسته خداوند به آن آراسته اند و می تواند موجب آسایش و خوشکامی آدمی در دنیا و آخرت شود چرا که در دنیا باعث ایجاد ارتباط بهتر انسانی می شود و در آخرت نیز از آنجا که از اوامر الهی است،عمل به آن،اجر الهی را به دنبال دارد.

کلیدواژه ها:

مدارا ، اسلام ، عرصه ، قرآن ، حدیث