استفاده از میگوهای تمیز کننده (زینتی)، راهکاری پایدار در کنترل بیماری های انگلی در پرورش ماهی در قفس

استفاده از مواد شیمیایی در پرورش آبزیان برای درمان بیماری های انگلی در ماهیان پرورشی بسیار گسترده است. در پرورش ماهیان دریایی در قفس از ماهیان زینتی به عنوان کنترل کننده زیستی انگل های خارجی استفاده می شود اما گزارش های موجود مبنی بر عدم امکان تولید انبوه ماهیان تمیز کننده به روش تکثیر مصنوعی و از سویی، حساس بودن آن ها به بعضی انگل ها و بیماری های ماهی پرورشی، موجب شده است که نگاه ها به سمت استفاده از میگوهای پاک کننده[۱] معطوف شود که براحتی در شرایط مصنوعی قابل تکثیر و تولید انبوه هستند و نیز بیماری مشترک با ماهی پرورشی ندارند. تاثیر میگوهای تمیزکننده در کاهش انگل در ماهیان پرورشی  تاکنون کشف نشده باقی مانده است. استفاده از کنترل بیولوژیک علیه انگل ها در پرورش آبزیان ممکن است سبب کاهش استفاده از مداخلات شیمیایی شود. بنابراین، پرداختن به موضوع تکثیر میگوی زینتی (Cleaner) با توجه به توسعه پرورش ماهیان دریایی بویژه در سیستم پرورش در قفس به عنوان یک ضرورت معرفی می شود. بنابراین، تحقیق در خصوص انتخاب گونه مناسب و تامین مولد به عنوان اولویت به مراکز تحقیقاتی دانشگاهی و اجرایی پیشنهاد می گردد که در ادامه با ترویج بیوتکنیک کار به مردم این فعالیت علاوه بر تامین میگوی مورد نیاز بخش آبزی پروری ماهیان دریایی، به عنوان یک شغل جدید در بازار آبزیان زینتی و آکواریومی کشور معرفی شود.   [۱] Cleaner shrimp

کلیدواژه ها:

آبزیان زینتی ، تکثیر ، میگوی تمیز کننده ، بیماری انگلی ، پرورش در قفس