اهمیت و کاربرد کنجاله گوار در تغذیه دام

گوار یک گیاه یکساله است که برای اولین بار کاشت آن به هندوستان برمی گردد و در سال 1903 به ایالات متحده وارد شد. وتولیدات تجاری این گیه در سال 1950 در ایلات متحده شروع گردید که در برابر شرایط سخت جوی نظیر کم آبی، زمینهای سنگی و تابش شدید نورآفتاب مقاوم بوده و توانایی رشد در مناطق کم آب را نیز دارد. امروزه تولید عمده گوار در جهان در کشورهای هند، پاکستان و امریکا صورت می پذیرد. البته این گیاه در افریقا و استرالیا نیز به میزان کمتر کشت میشود.هشتاد درصد گوار مصرفی در جهان در کشور هند و از این میزان هفتاد درصد آن در ایالت راجستان تولید می گردد. ماده اصلی استحصالی از دانه گوار صمغ گوار است. گوار اصولا به خاطر مقادیر زیاد صمغ گالاکتومانان داخل دانه هایش به عنوان یک غلیظ کننده استفاده میشود. صمغ یک کربوهیدرات غیرقابل هضم است که میتواند با باکتری باند شود و در نتیجه باکتری نمی تواند در مجرای روده ای رشد کند. حدود 35 تا 42 درصد دانه گوار، صمغ گوار می باشد که در قسمت اندوسپرم وجود دارد14 تا 17 درصد دانه شامل پوسته و قسمت فیبری و نهایتا 43 تا 47 درصد آن را پروتئین یاgerm تشکیل که در مرکز دانه وجود دارد. کنجاله گوار حاصل جداسازی قسمت های پروتئینی دانه گوار در پروسه فرآوری دانه گوار می باشد