تاثیر فرهنگ سازمانی بر ارتقاء مسئولیت پذیری کارکنان کلانتری و پاسگاه های فرماندهی انتظامی شهرستان شهرکرد

زمینه و هدف: مسئولیت­پذیری یکی از مهم ترین مولفه­های فردی و سازمانی است که می­تواند در موفقیت سازمان بسیار تعیین کننده و حیاتی باشد. توجه به ارتقاء سطح مسئولیت پذیری در سازما ن ها از جایگاه ویژه ای برخوردار است، بنابراین هدف اصلی این پژوهش شناخت تاثیر فرهنگ سازمانی بر ارتقاء سطح مسئولیت پذیری در بین کارکنان فرماندهی انتظامی شهرستان شهرکرد است. روش شناسی: این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر روش توصیفی – تحلیلی است که به روش پیمایشی انجام شد. جامعه آماری پژوهش کارکنان کلانتری­ها و پاسگاه­های فرماندهی انتظامی شهرستان شهرکرد بود که با استفاده از فرمول کوکران تعداد ۱۷۰ نفر به روش نمونه­گیری طبقه­ای تصادفی به عنوان نمونه تعیین شدند. ابزارهای جمع آوری اطلاعات دو پرسشنامه استاندارد مسئولیت پذیری نئو (۱۹۹۷) و فرهنگ سازمانی دنیسون (۲۰۰۰) بود. روایی پرسشنامه­ها از طریق روش صوری تایید و پایایی آنها با استفاده از فرمول آلفای کرونباخ برای پرسشنامه فرهنگ سازمانی ۸۶/۰ و پرسشنامه مسئولیت پذیری ۸۴/۰ محاسبه شد. برای تجزیه و تحلیل داده­ها از آزمون­های آماری کولموگروف و اسمیرنوف، ضریب همبستگی و رگرسیون استفاده شد. یافته­ ها: یافته ها نشان داد فرضیه اصلی پژوهش تایید شد و متغیرهای فرهنگ سازمانی در مجموع می­توانند ۱۶ درصد از تغییرات سطح مسئولیت پذیری کارکنان را پیش­بینی کنند. ضمنا در مجموع متغیرهای فرهنگ سازمانی می­توانند ۱۷ درصد از تغییرات بعد کفایت مسئولیت پذیری کارکنان، ۴۸ درصد از تغییرات بعد نظم پذیری امور سازمانی کارکنان، ۸ درصد از تغییرات بعد وظیفه­شناسی، ۴۶ درصد از تغییرات بعد توفیق طلبی، ۱۳درصد از تغییرات بعد خودکنترلی و ۱۰ درصد از تغییرات بعد محتاط بودن کارکنان را پیش بینی کنند. نتایج: با توجه به اینکه فرهنگ سازمانی در سطح مسئولیت پذیری کارکنان کلانتری و پاسگاه های فرماندهی انتظامی شهرستان شهرکرد موثر است، می توان با تقویت فرهنگ سازمانی به صورت علمی و عملی و کاربردی به بالا رفتن سطح مسئولیت پذیری کارکنان کمک کرد.

کلیدواژه ها:

فرهنگ سازمانی ، مسئولیت پذیری ، سازگاری ، انطباق پذیری ، توفیق طلبی ، کارکنان کلانتری و پاسگاه ، شهرکرد