سینامالدئید باعث بهبود آسیب کبدی در موش صحرایی مبتلا به سندرم متابولیک می شود.

سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 156

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

MSEMSMED14_103

تاریخ نمایه سازی: 24 آبان 1400

چکیده مقاله:

زمینه و هدف: بیماری کبد چرب غیرالکلی (NAFLD) معمولا با ویژگی های بالینی سندرم متابولیک مانند چاقی ، دیابت نوع II و دیس لیپیدمی همراه است. اهمیت بالینی NAFLD به دلیل شیوع بالای آن در حدود ۲۵٪ از جمعیت عمومی و طیف گسترده آسیب بافتی آن از استئاتوز ساده است که به طور کلی غیر پیشرونده است تا استئو هپاتیت غیر الکلی (NASH) ، که می تواند منجر به سیروز ، سلولهای کبدی شود. سرطان ، و نارسایی کبدی. مقاومت به انسولین کلیدی در پاتوژنز سندرم متابولیک است و اطلاعات اخیر نشان می دهد که NAFLD باید تظاهرات کبدی سندرم متابولیک در نظر گرفته شود. نشان داده شده است که یک سری از تغییرات مسیرهای مولکولی در سیگنالینگ انسولین در مقاومت به انسولین رخ می دهد که منجر به تجمع تری گلیسیرید در کبد می شود. ما قبلا نشان داده ایم که سینامالدئید (روغن ضروری دارچین) از مقاومت به انسولین ناشی از رژیم غذایی پرچرب (HFD) در موش جلوگیری کرده است. اما هیچ مدرکی وجود ندارد که نشان دهد سینامالدئید تاثیر مفیدی بر بیماری کبد دارد. این مطالعه اثر سینامالدئید را بر آسیب های کبدی مرتبط با سندرم متابولیک بررسی کرد.مواد و روش ها: موشهای صحرایی نر نژاد ویستار به طور تصادفی به چهار گروه آزمایشی (ده موش در هر گروه) تقسیم شدند: الف: موشهای شاهد با رژیم غذایی معمولی تغذیه شدند. ب: رژیم پرچرب (HFD) که ۲۵٪ وزنی خوراک را دنبه تشکیل می دهد، مصرف می کند. ج: خوراک معمولی با سینامالدئید ؛ د: رژیم غذایی پرچرب همراه با سینامالدئید. سینامالدئید به مدت ۱۶ هفته به صورت خوراکی (۲۰ میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن) تجویز شد ، سپس آزمایش عملکرد کبدSGOT و SGPT ، گلوکز پلاسما ، پروفایل های لیپید پلاسما و انسولین و نهایتا شاخص کبدی (نسبت وزن کبد به وزن بدن) ، شاخص چربی (نسبت سه بافت چربی اصلی در شکم به وزن بدن) اندازه گیری شد. و ارزیابی مدل هموستاز مقاومت به انسولین (HOMA-IR) محاسبه شد ، مالون دی آلدئید (MDA) کبد نیز اندازه گیری شدند. یافته ها: گلوکز و انسولین ، SGOT ، SGPT ناشتا ی پلاسما،HOMA-IR و MDA کبد در رژیم غذایی پرچرب نسبت به گروه های دیگر به طور معنی داری بیشتر بود. مصرف سینامالدئید از هیپرانسولینمی جلوگیری می کند که با کاهش التهاب کبد، آسیب اکسیداتیو و تجمع TAG در کبد گروه HFD همراه است. شاخص کبد و چربی که با HFD افزایش یافته بود، با مصرف سینامالدئید معکوس می شود. پروفایل لیپیدی (TAG ناشتای پلاسما ، کلسترول ، HDL و LDL) هیچ تفاوتی بین گروهها ندارد اما افزایش قند خون بدنبال HFD با سینامالدئید به حد نرمال کاهش می یابد.نتیجه گیری: این یافته نشان می دهد که داروی سینامالدئید / دارچین برای پیشگیری از کبد چرب غیر الکلی ناشی از HFD توصیه می شود. این امر به ویژه با بهبود هیپرانسولینمی و پراکسیداسیون لیپیدها ، همچنین متابولیسم چربی و ذخیره سازی TAG در کبد یا بافت های چربی حاصل می شود.

نویسندگان

زمرد عطایی

کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه آزاد زاهدان، واحد پزشکی

خدیجه فرخ فال

مرکز تحقیقات قلب و عروق، دانشگاه علوم پزشکی بیرجند