تاثیر آموزش به کمک شبیه سازی بر یادگیری درس تریاژ به روش استارت در دانشجویان فوریت های پزشکی
سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 463
نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
MSEMSMED14_075
تاریخ نمایه سازی: 24 آبان 1400
چکیده مقاله:
مقدمه و اهداف: افزایش روزافزون در استفاده از فناوری اطلاعات و ارتباطات در عصر حاضر و شرایط اپیدمی های گوناگون (COV-۱۹) سبب تغییر در آموزش و شیوه های آن شده است. بیماری کووید-۱۹ نگاه جهانی به آموزش را تغییر داده و نحوه ی آموزش در سراسر جهان را دستخوش تغییرات فراوان نموده است.از همین رو انتخاب روش تدریس از مراحل مهم طراحی آموزشی در علوم پزشکی می باشد. شبیه سازی مجازی (VS) از جمله این گونه از فناوری است که درآموزش پزشکی و علوم وابسته مورد استفاده قرار گرفته است. شبیه سازی مجازی آموزش های عملی و بالینی علوم پزشکی را در یک محیط یادگیری ایمن، مقرون به صرفه ، قابل تکرار وانعطاف پذیر را فراهم می کند که دانشجویان می توانند بارها و بارها در یک محیط استاندارد تمرین کنند. همین امر، ضرورت پژوهش در حوزه اموزش مجاری را دو چندان کرده است و این پژوهش با هدف تعیین اثر بخش بودن یکی ازاین شیوه های نوین آموزشی در یک مراکز آموزشی و درمانی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی بیرجند در سال ۱۳۹۹ انجام شد.روش ها: این پژوهش از نوع کاربردی نیمه تجربی است که جامعه پژوهش دانشجویان فوریتهای پزشکی دانشکده پیراپزشکی شهرستان فردوس در سال تحصیلی ۹۸-۹۹ را شامل می شود. در این مطالعه، دانشجویان بر اساس معدل به دو گروه همگن تقسیم می شوند . در یک ترم تحصیلی بر طبق برنامه زمانبندی از قبل تعیین شده از ابتدای ترم تا اواسط به یک گروه از دانشجویان درس تریاژ به روش START به شیوه سنتی آموزش داده شد و به گروه دیگراز دانشجویان از نیمه دوم ترم تا اخر ترم تحصیلی را شامل می گردید با استفاده از شبیه سازی مجازی آموزش داده شد.یافته ها: بر اساس مقایسه میانگین نمرات پایان دوره؛ میانگین نمره گروه شبیه سازی با توجه به برابری انحراف معیار و حجم نمونه در دوگروه، با اختلاف کمی از گروه سخنرانی بیشتر است و مشخص شد که روش اموزش شبیه سازی مجازی در افزایش نمره دانشجویان و افزایش مهارت بالینی انها موفق بود است.
نویسندگان
سامان بهمدی ثانی
دانشجوی کارشناسی ارشد آموزش علوم پزشکی، مرکز تحقیقات و مدیریت رهبری آموزش علوم پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی کرمان، کرمان ایران
فریبا اسدی
کارشناس ارشد آمار زیستی، دانشکده پیراپزشکی شهرستان فردوس، دانشگاه علوم پزشکی بیرجند، فردوس ،ایران
رقیه ارشاد سرابی
استادیار، گروه مدریت فناوری اطلاعات در سلامت، دانشکده مدیریت و اطلاع رسانی پزشکی ،دانشگاه علوم پزشکی کرمان ، کرمان ، ایران