تاثیر پروبیوتیک جنس باسیلوس (Bacillus subtilis, B. licheniformis) بر تراکم، فاکتورهای رشد در تراکم های مختلف و ترکیبات لاشه میگوی وانامی (Litopenaeus vannamei)

هدف از انجام این مطالعه، بررسی تاثیر استفاده از باکتری هایBacillus subtilis و  licheniformisBacillus، بر شاخص های رشد میگوی وانامی (Litopenaeus vannamei) در تراکم های مختلف می باشد. در این تحقیق میگوها پس از ذخیره سازی با دو تیمار ۲۵۰و ۳۰۰ قطعه در هر متر مربع هرکدام به وسیله دو غلظت پروبیوتیکی ۱۰۱۰×۴ واحد تشکیل دهنده کلنی بر گرم و ۱۰۱۰×۱ واحد تشکیل دهنده کلنی بر گرم) به مدت ۸ هفته پرورش داده شدند. در انتها، شاخص های رشد، ترکیب لاشهو تعداد باکتری های کل دستگاه گوارش بررسی شدند. شاخص های رشد در تیمارهای ۲ T(تراکم ۳۰۰، پروبیوتیک ۱۰۱۰×۴ واحد تشکیل دهنده کلنی بر گرم) و۴ T(تراکم ۲۵۰، پروبیوتیک ۱۰۱۰×۴ واحد تشکیل دهنده کلنی بر گرم) نسبت به گروه شاهد ۱C (۳۰۰ با غلظت پروبیوتیک صفر) و ۲C (تراکم۲۵۰ با غلظت پروبیوتیک صفر) دارای اختلاف معنی داری بود (۰۵/۰p<).در تیمارهای ۱T (تراکم ۳۰۰، پروبیوتیک ۱۰۱۰×۱  واحد تشکیل دهنده کلنی بر گرم) و  ۳ T(تراکم ۲۵۰، پروبیوتیک ۱۰۱۰×۱ واحد تشکیل دهنده کلنی بر گرم) رابطه معنی داری با گروه شاهد و تیمارهای ۲ T و۴T نشان نداد. تاثیر تراکم بر شاخص های رشد عدم اختلاف معنی داری را بین تیمارهای مختلف بیان کرد (۰/۰۵>P). تعداد کل باکتری های موجود در دستگاه گوارش در تیمارهایی که از غلظت۱۰۱۰×۴ واحد تشکیل دهنده کلنی بر گرم و ۱۰۱۰×۱واحد تشکیل دهنده کلنی بر گرم استفاده شده بود، نشان دهنده وجود اختلاف معنی داری بین این تیمارها بود(۰/۰۵>p).براساس نتایج این آزمایش، استفاده از غلظت ۱۰۱۰×۴واحد تشکیل دهنده کلنی بر گرم سبب بهبود شاخص های رشد، ترکیبات لاشه و فلور باکتریایی دستگاه گوارش میگوی وانامی شد، اما تراکم تاثیر قابل توجهی بر شاخص های رشد و ترکیبات لاشه نداشت. بنابراین پیشنهاد می شود که جهت افزایش میزان تولید میگوی وانامی از غلظت ۱۰۱۰×۴ واحد تشکیل دهنده کلنی بر گرم استفاده شود.

کلیدواژه ها:

پروبیوتیک ، میگو ، تراکم ، فلور باکتریایی ، هضم پذیری ، دستگاه گوارش