تاثیر۲۲هفته تمرین هوازی بر بیان اینترفرون گاما و زیر رده های لکوسیتی در روند تولید پادزهر

یکارگیری فعالیت های ورزشی به عنوان روش غیر دارویی می تواند در فرایند تولید پادزهر و حفظ و ارتقا سلامت دام نقش مهمی را ایفا کند. هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثرات تمرین هوازی بر بیان اینترفرون گاما و زیر رده های لکوسیتی در روند تولید پادزهر بود. بدین منظور، ۱۰ راس اسب نژاد مخلوط بالغ ۸- ۵ ساله با میانگین وزنی۳۵۰-۳۰۰ کیلوگرم در چرخه تولید پادزهر به صورت تصادفی به دو گروه زهر (V) و گروه زهر + تمرین (TV) تقسیم شدند. گروه آزمایشی، برنامه تمرینات هوازی را به مدت ۲۲ هفته، ۳ جلسه در هفته و حداکثر زمان ۳۰ دقیقه با شدت ۵۰-۶۰ درصد ماکزیمم ضربان قلب انجام داد. از آزمودنی های هر دو گروه در دو نوبت، قبل از شروع و پایان پروتکل از طریق سیاهرگ وداج خون گیری به عمل آمد.نتایج تحقیق نشان داد، تعداد گلبول های سفید و لنفوسیت ها، نسبت به سطوح پایه کاهش یافت. از سوی دیگر تعداد مونوسیت ها و نوتروفیل ها روند افزایشی را نشان داد، که این افزایش در هیچ کدام از متغییرها معنادار نبود. همچنین میزان اینترفرون گاما نسبت به سطوح پایه کاهش یافت ولی این کاهش معنادار نبود. در مجموع نتایج تحقیق حاضر نشان داد یک دوره تمرین استقامتی ۲۲ هفته ای می تواند در میزان اینترفرون گاما و زیر رده های لکوسیتی به منظور حفظ و ارتقاء سلامت دام تغییر ایجاد کند ولی جهت معنادار بودن تغییرات این شدت از تمرینات تاثیرات معناداری را در تعدیل تغییرات ایمونولوژیکی در گروه تمرین نداشته است.

کلیدواژه ها:

فعالیت هوازی ، فاکتورهای لوکوسیتی ، اینترفرون گاما ، پادزهر